رابطه غلظت کلر آزاد باقیمانده وکیفیت میکروبی در آب آشامیدنی روستاهای شهرستان دشت آزادگان

آب آشامیدنی به روشهای مختلفی گندزدایی می شود که متداولترین و ارزان ترین روش آن، کلرزنی است. یکی از مهم ترین مسائل در زمینه کلرزنی ،میزان تزریق کلر است که باید به گونه ای انتخاب شود که میزان کلر آزاد باقیمانده به منظور کنترل کیفیت میکروبی آب و جلوگیری از آلودگی ثانویه آب و مقدار حداکثر آن به منظور کنترل مشکلات مربوط به مزه و بوی آب و همچنین جلوگیری از تولید فراورده های جانبی سمی رعایت شود. در این مطالعه رابطه بین کلر آزاد باقیمانده ناشی از کلرزنی با کیفیت میکروبی آب روستاهای دشت آزادگان در سال 1394 در دو فصل پاییز و زمستان بررسی شد. برای انجام این مطالعه تعداد 168 مورد آزمون کلرسنجی انجام و نمونه های میکروبی درطی دوره مطالعه برداشت و به آزمایشگاه شرکت آب و فاضلاب روستایی ارسال شدند. و مورد پایش و ارزیابی قرار گرفت. 1 میلی گرم در / میانگین غلظت کلر آزاد باقیمانده در خروجی تصفیه خانه های آب روستایی شهرستان دشت آزادگان 5 لیتر بود، و روستاهای شهرستان بیان می کند. نتایج مطالعه نشان داد که رابطه معنی داری بین غلظت کلر باقیمانده و به عنوان شاخص کیفیت میکروبی آب آشامیدنی وجود دارد و این نقش متولیان آب آشامیدنی روستاها MPN میزان را پر رنگ تر کرده و نظارت بیش تر و دقیق تر آنها را می طلبد.

Keywords:

دشت آزادگان , کیفیت شیمیایی , کلر آزاد باقیمانده , کیفیت میکروبی