پیشگیری و کاهش تبعات خشکسالی و سیل در حوزه کشاورزی

آب گنجینه مشترک انسان هاست که باید به نسل های بعدی سپرده شود. افزایش مصرف و تخریب منابع آب در مرحله نخست بر زندگی افراد فقیر و مستمند اثر می گذارد. به نوبه خود فقر، ناداری وبیماری واژه های برگرفته از عدم توسعه می باشند و تخریب منابع آب به منزله تخریب پایه های توسعه است . آب یکی از بزرگ ترین چالش های قرن حاضر بشریت است که می تواند سرمنشأبسیاری از تحولات مثبت و منفی جهان قرار گیرد . خلأ بین توان تأمین آب و شدت تقاضا،بحران آفرین است . هنگامی که این عدم تعادل با مجموعه راهکارهای مدیریتی قابل مهار نباشد، زبان مفاهمه در بخش آب مبدل به زبان مخاصمه خواهد شد . چه در بعد محلی، منطقه ای و ملی و چه دربعد جهانی، بخش عمده ای از عدم تعادل در منابع آب ناشی از چرخه آب شناسی و محدودیت طبیعی منابع آب می باشد و بخش دیگر، تأثیرگذاری اقدامات و فعالیت های بشری بر روی منبع کم نظیر ومائده خدایی آب می باشد که در قالب آلودگی منابع آب ظاهر می شود . محدودیت ذاتی منابع آب وقوع و حدوث خشکسالی و آثار تخریبی فعالیت انسان بر محی ط زیست جملگی زمینه سازچالش های سنگین در امر بهره گیری از منابع آب شیرین می باشند. عدم توزیع مناسب بارندگی وعدم تطابق نیاز مصرف با زمان نزولات جوی و نیاز شدید به سرمایه گذاری در بخش های ذخیره،پایش و حفاظت از منابع آب، ابعاد چالش آب را سنگین تر و گسترده تر می نماید. اهمیت مدیریت آب،همپای مدیریت توسعه است و این دولت ها هستند که می توانند و قادرند این مدیریت را منسجم ،مستمر و هد فدار دنبال کنند.