نقد تاب آوری بافت قدیم شهر کرمان در برابر سیل

بافت قدیم و مرکزی در سازمان فضایی شهرهای ایرانی نقش برجسته ای دارند، از گذشته تا کنون فعالیت های اقتصادی و غیر اقتصادی داشته اند و کالبد و فضای این مجموعه های بزرگ شهری متناسب با این فعالیت ها شکل گرفته است. در میان مسائل مربوط به لایه های مختلف تشکیل دهنده ساختار پیچیده مجموعه سهم مشکلات عمده کالبدی که متاثر از قدمت و فرسودگی و نوع طراحی و معماری مقتضیات شهرسازی دوران گذشته است، نمود بیشتری دارد. این در حالی است که این مشکلات نه تنها در شرایط عادی مساله آفرین است بلکه بحران ناشی از عدم مقاومت کالبدی بازار در مقابل سوانح ( سیل) خصوصا در ساعت های فعالیت آن با حجم جمعیتی بالا دور از انتظار نیست. در میان انواع خطرهای طبیعی، سیل بعنوان یکی از ویرانگرترین بلایا شناخته می شود که خسارت زیادی را به جوامع انسانی تحمیل می کند. بافت قدیمی و مرکزی شهر کرمان که ساخت اکثریت ابنیه موجود در آن مربوط به دوران قاجار باز می گردد با داشتن ابنیه تاریخی مشهورهمانند بازار بزرگ کرمان از دیر باز شهرتی جهانی داشته است و اکنون نیز در فهرست میراث فرهنگی جهانی به ثبت رسیده است، به سبب ویژگی خاص توپولوژکی و قرار گیری در محدوده ای جربا بالا آمدن آب های زیر سطحی، توسعه محدوده بدون توجه به سیستم زهکشی ، عدم وجود تاسیسات فاضلاب شهری، کاهش نفوذ پذیری خاک ومشکلات دیگری از این قبیل دست به گریبان است. در این پژوهش سعی گردیده تا با تکیه بر رویکرد سنجش خطرپذیری مبتنی بر تجزیه و تحلیل و مقایسه اطلاعات به دست آمده از مطالعات میدانی و کتابخانه ای، مشکلات و نقاط آسیب پذیر و عوامل ایجاد کننده آسیب ها شناسایی شود

Keywords:

سیل , تاب آوری , بافت قدیم , تحلیل فازی , آسیب پذیری