درک داده های رسانه های اجتماعی برای فاجعه مدیریت بلایا

Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 438

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

این Paper در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

INDM08_139

تاریخ نمایه سازی: 27 بهمن 1395

Abstract:

ایران بعلت تعداد بالای وقوع حوادث طبیعی، یکی از 10 کشور حادثه خیز دنیا است که سیل و زمین لرزه در این بین بیشترین سهم را به خود اختصاص داده اند، به نحوی که هر از گاهی یکی از این دو سانحه طبیعی بخشی ازکشور را تخریب کرده و خسارات زیادی وارد می سازند. شهرهای مهم کشور اغلب در معرض آسیب ناشی از وقوع احتمالی این حوادث هستند، از این رو مردم ساکن در نقاط پرخطر باید از آموزشهای رسانه ای مناسب و لازم برای آشنایی با مخاطرات و حوادث طبیعی و اصول اولیه برخورد با اینگونه رویدادها برخوردار شوند. عملکرد رسانه در مواقع بحرانی نیاز به ساز و کار ویژه ای دارد زیرا در شرایط بحرانی از یک سو اطلاعات مخدوش میشود و از جانب دیگر فناوریهای معمول و به تبع آن، شیوه های تصمیم سازی و مدیریت، ناکارا می شوند و هرگونه تدبیری مستلزم بهره وری مناسب از دانشهای راهبردی متفاوت می باشد. بنابراین باید تأثیر رسانه بر افکار عمومی، عملکرد رسانه ها و آسیبها و مزایای توجه آنها به بحران نیز به عنوان نیازمندیهای نرم افزاری مدیریت مورد توجه قرار گیرند.نقش رسانه ها در بحران های ناشی از حوادث طبیعی بسیار گسترده و قابل تقسیم به سه بخش ذیل است:1- مرحله قبل از بحران (مرحله پیش بینی، پیشگیری، آمادگی) 2- مرحله حین بحران (مرحله پاسخگویی سریع، امداد و نجات)3- مرحله پس از بحران (مرحله بازسازی، بهبود و توسعه مجدد)قدر مسلم اطلاعات رسانه های اجتماعی جهت انتشار اطلاعات، ایجاد آگاهی موقعیتی از تصویر بزرگ تاثیر بلایا و وقوع حوادث ناشی از آنها در طول زمان و همچنین ایجاد کانال ارتباطی نظیر به نظیر عمومی به طور فزاینده ای در مدیریت بلایا استفاده می شود.قبل از آنکه بتوانیم به طور کامل به آگاهی موقعیتی حاصل از اطلاعات رسانه های اجتماعی اعتماد کنیم سوالات زیر پیش می آیند:-آیا از سوی رسانه ها و تولید کنندگان پیام، جانب داری در تولید داده ها وجود دارد یا خیر؟به عنوان مثال آیا تعداد بالای توئیت های منتشر شده در توئیتر، نشان دهنده اثرات شدید فاجعه و نیاز بیشتر به کمک و امداد است یا خیر؟-اگر برای انتشار اطلاعات در زمانی محدود به رسانه های اجتماعی متکی شویم، به چه رسانه ای می توان اعتماد کرد و چه رسانه ای را می بایست رها کرد؟-با توجه به دسترسی نابرابر به رسانه های اجتماعی و انگیزه های متفاوت در استفاده از شبکه های اجتماعی، آیا آگاهی موقعیتی که بر اساس داده های رسانه های اجتماعی می باشد ممکن است تصویر حقیقی را از آن موقعیت آشکار نکند؟در این مطالعه به بررسی ناهمگن فضایی در نسل توئیت پس از بلایای طبیعی بزرگ می پردازیم و مدل جدیدی برای توضیح مقدار توئیت بر اساس انبوه آن، مواد، دسترسی و انگیزه ارائه می کنیم. (MMAM)تجزیه و تحلیل تجربی از توئیت ها درباره طوفان شنی در شهر نیویورک تا حد زیادی مدل(MMAM) را تائید کرد.همچنین مشخص شده است که در پیش بینی های مربوط به توئیت های بلایا، عوامل اقتصادی-اجتماعی جامعه از اندازه جمعیت و سطوح خرابی مهم تر می باشند.

Authors

پیام زفرقندی

کارشناس ارشد رسانه در کاهش خطر پذیری و مدیریت بلایای طبیعی