مریم شفیعی خواه - کارشناسی ارشد حقوق تجارت بین الملل دانشگاه دامغان
ابوئیه فخرالدین - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان

صادرات نقطه آغاز ارتباط برقرار کردن با دیگران است صادرات سبب رشد و توسعه اقتصاد کشور است که از فروش تولیدات یا خدمات به کشورهای دیگر درآمد ارزی حاصل می شود و میتواند در برقراری موازنه تجاری و ایجاد تعادل اقتصادی کمک شایانی می کند. اولین شرط صادرات تسلط بر مهارتهای ارتباطی با انسانها و گروه های خارجی است و قواعد و مقررات صادرات شناخت اصول و ضوابط حرفه ای بین المللی بازار است. صادرات نیازمند حرفه ای شدن است چون در بازارهای جهانی فرصت ها به ندرت بدست می آید و به سرعت از بین می رود. صادرات یعنی بازاریابی فرامرزی یعنی حرکت در آن سوی مرزهای ملی که از نظر فرهنگی، اقتصادی، سیاسی و اجتماعی و اقلیمی با ما فرق دارند و لذا شیوه ای برخورد ما هم باید متناسب با آن باشد. اصول بازاریابی در تمام دنیا یکی است ولی داری شرایط محیطی و فرهنگی متفاوت می باشد. به طور کلی صادرات یک سیستم است با اجزا مختلف و همه اجزا بایستی با هم فعالیت کند تا سیستم بخوبی کارکند و رشد اقتصادی کشورها به دلایلی با رشد صادرات ارتباط مستقیم دارد و رشد سریعتری بر روی سرمایه گذاری اعمال می نماید و اقتصاددانان از آن به عنوان موتور توسعه و رشد اقتصادی یاد می کنند به خصوص صادرات مواد غذایی. بنابراین با توجه به نقش صادرات در توسعه اقتصادی کشور، توجه به استراتژ ی های توسعه صادرات و جایگزینی واردات ضروری است. اما متاسفانه بخاطر وجود درآمدهای بالای نفتی توجهی به مقررات خام فروشی در کشور نشد و همین مساله موجب شد تا ضرورت الحاق به سازمان تجارت جهانی حس نشود تا جایی که بسیاری از کشورهای همسایه ما به این سازمان پیوستند.

استراتژی، رشد اقتصادی، سازمان تجارت جهانی