مقایسه مهارت تصمیم گیری مدیران آموزشی بر مبنای روحیه خودباوری و خودآگاهی آنها

در این مقاله به مقایسه مهارت تصمیم گیری مدیران آموزشی بر مبنای روحیه خودباوری و خودآگاهی آنها پرداخته شده است. روش تحقیق از نظر شیوه جمع آوری داده ها، توصیفی بوده است که بهروش علی (مقایسه ای) انجام شده است جامعه آماری پژوهش را مدیران مدارس متوسطه شهر تهران که به شیوه نمونه گیری در دسترس انتخاب شده اند، تشکیل داده اند ابزار گردآوری داده ها، سه پرسشنامه استاندارد مهارت تصمیم گیری «راسل» (2003) با روایی همگرایی 0/602 و پایایی 0/86، خودباوری «جاکوب» (2002) با روایی همگرای 0/638 و پایایی 0/81 و خودآگاهی «نیوستورم و دیویس» (2002) با روایی همگرای 0/579 و پایایی 0/84 در مقیاس سه درجه ای بوده است داده های گردآوری شده به کمک آزمون های میانگین واریانس استخراج شده (AVE) ، جذر AVE و X2 از طریق نرم افزارهای آماری SPSS و Smart-PLS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. نتایج بدست آمده نشان داد مدیران آموزشی که از روحیه خودباوری و خودآگاهی بیشتر برخوردارند، دارای مهارت تصمیم گیری بهتری هستند.

Keywords:

تصمیم گیری , خودآگاهی , خودباوری , مدیران آموزشی