علی رضا قاراخانی - عضو هیئت علمی گروه معماری، واحد سوادکوه، دانشگاه آزاد اسلامی، سوادکوه، ایران،

دو راهی بین شک و یقین و آوازه فیلسوف فرانسوی حال که رنه دکارت پس از شکاکیت و عبور از آن دوره سیاه اندیشه شک اصلی را بنا نهاد که منجر به پیدایش فلسفه ای باعنوان «من می اندیشم، پس هستم» شد و سوال اینجاست که آیا در فلسفه شک ناپذیر او جایی برای هنر وجود دارد؟ آیا می توان در مذهب اصالت عقل او جایی برای زیبایی یافت؟ بدین منظور با توجه به جایگاه ادراک حسی در نظام فلسفی او ابتدا به بررسی نظریات کلی وی در فلسفه و سپس بسط آن به هنر و اندیشه سوبژکتیویسم و اومانیسمی او خواهیم پرداخت. مقاله حاضر با رویکردی فلسفی به این هدف رهنمون است که در حقیقت دکارت با تفسیری متفاوت از هستی، حقیقت و معرفت زمینه دگرگونی فلسفه هنر و زیبایی شناسی کلاسیک را که متأثر از افلاطون بود، فراهم کرد. لذا می توان او را بنیان گذار فلسفه هنر و زیبایی شناسی جدید دانست.

دکارت، شک و یقین، سوبژکتیویسم، اومانیسم، اصالت عقل