مطالعه و بررسی ارتباط کاربری زمین با حمل و نقل شهری

برنامه ریزی کاربری زمین شهری درواقع مجموعه ی فعالیت هایی است که محیط انسانی را مطابق نیازها و خواسته های شهروندان سامان می بخشد. امروزه در پی گسترش شهرها و افزایش جمعیت شهری، نیاز به جابه جایی و استفاده از وسایل نقلیه را به طور فزایندهای گسترش داده و در نتیجه تحولات چشمگیری را در کیفیت کالبدی و کارکردی شهرها سبب شده است. با توجه به ارتباط بین ساختار کالبدی و سیستم های حمل و نقل موجود به عنوان عامل ارتباط دهنده کاربری ها در شهر، این مهم باید مورد توجه و مطالعه ی جدی قرار بگیرد. هدف این مقاله، بررسی رابطه بین کاربری زمین و حمل و نقل در شهرها می باشد. این تحقیق از نوعتوصیفی _ تحلیلی بوده و به شیوه کتابخانه ای و اسنادی نوشته شده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که در فرایند کاربری زمین و شبکه ی حمل و نقل به عنوان عامل ارتباط کاربری ها باید به سمت برنامه ریزی یکپارچه گام برداشته و می توان با توزیع صحیح کاربری ها، سفرهای با اتومبیل شخصی را کاهش داده و یک حمل و نقل کارامد را در شهرها داشته باشیم.

Keywords:

برنامه ریزی کاربری زمین , کیفیت کالبدی , حمل و نقل , برنامه ریزی یکپارچه