بررسی ضوابط طراحی نما و سیمای شهری در منظر شهری بافت های جدید ( مطالعه موردی محله منظریه رشت )

شهرنشینی در ایران طی چند دهه اخیررشد بسیاری نموده است. افزایش جمعیت و گرایش مردم به شهرنشینی موجب شده تا تقاضا برای مسکن و در پی آن در خصوص توسعه شهرها مشکلات فراوانی بوجود آید. چنین توسعه افسارگسیخته سبب شده تا چالش هایی در ساماندهی نما و منظر شهری بوجود آید. این مقاله به بررسی ضوابط طراحی نما در منظر شهری بافت های جدید ، با مطالعه موردی محله منظریه شهر رشت می پردازد. برای رفع ابهام از مفهوم منظر شهری و دیگر مفاهیم مرتبط با آن، نیاز داریم تا جایگاه مفهوم آن در فرآیند تعامل میان انسان و محیط روشن شود. برای انجام این مهم از دو روش تحقیق تحلیلی-تجربی وهمچنین پرسشنامه ای استفاده می گردد. هدف این مقاله ، بررسی اهمیت منظر شهری، شناخت مراحل تکامل مفهوم آن و نیز بررسی جایگاه ایران و به طور اخص شهر رشت در این سلسله مراتب می باشد. با نگاهی به عکس العمل مردم در حین بازدید از بناهای تاریخی و آثار معماری اصیل ایرانی و مقایسه رفتار پرخاشگرانه در محلات و خیابان های امروزی به میزان اهمیت و اثرگذاری این مهم بر روحیات شهروندان به خوبی پی خواهیم برد؛ که حاصل عدم توجه به نقش کیفیت منظر شهری در ایجاد حیات اجتماعی و هویت مکانی شهروندان است.

Keywords:

نما و سیما شهری , منظر شهری , رشت , ضوابط , تحلیل شهری