یاسمن تقی نیا - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری موسسه صنعتی مازندران ، بابل
صدیقه اسدی - دانشجوی کارشناسی ارشد معماری موسسه صنعتی مازندران ، بابل
نسیبه صدفی - استادیار دانشکده هنر و معماری، دانشگاه پیام نور،

امروزه عدم توجه به ویژگی های معماری بومی, زمینه گرایی و اقلیم سبب ضعف و محدودیت هایی در ویژگی های مصالح و عدم هماهنگی بین بنا و اقلیم شده است. با به کار گیری فناوری نانو میتوان بر محدودیت های به کارگیری مصالح متناسب با بستر و زمینه اقلیمی غلبه کرد. لذا این مقاله تلاش دارد با توجه به کمک نانو تکنولوژی در عرصه بهبود ویژگی های مطلوب مصالح و با استفاده مجدد این عناصر در ساختار و سازه های امروزی با توجه به نیاز های کنونی, در ارتقای تلفیق معماری امروزی با زمینه اقلیمی موجود, گام بردارد. با بررسی نقش فناوری نانو در نمونه های اجرا شده و نحوه کاربرد و سودمندی آنها، گامی ناچیز در جهت انتقال ایده های مفید نانو محور در ساخت و سازهای امروزی انجام خواهد شد و پس از آشنایی با اطلاعات و کارایی های این تکنولوژی، می توان بناهایی خلق کرد که در دراز مدت هم کمترین آسیب ها را به خود گیرند و هم کمترین آسیب را به محیط وارد کنند، چه از نظر ظاهری، باطنی و همچنین بازدهی اقتصادی.

زمینه گرایی اقلیمی ، نانو تکنولوژی ، مصالح نانو ، معماری زمینه گرا