بررسی تاثیر پارامترهای دما و بارش بر فعالیت های عمرانی، شهرسازی و معماری با تکیه بر داده های بلند مدت و کوتاه مدت

بدون شک، پارامترهای جوی نقش بارزی در فعالیت های عمرانی، طراحی شهری و معماری ساختمان ایفا می کنند. آگاهی از مقادیر کوتاه مدت و بلند مدت پارامترهای جوی نظیر دمای هوا، میزان بارش، رطوبت نسبی، سمت و سرعت باد و پدیده ای زیانبخش جوی نظیر رگبارهای شدید، رعد و برق، برف های سنگین و یخبندان ها و بادهای شدید در مراحل شناسایی، طراحی و اجرا و همچنین مرحله بعد از بهره برداری پروژه های عمرانی می تواند کمک شایانی در اصل « به صرفه بودن» طرح و « استحکام» آن بنماید. در میان این پارامترها، دو پارامتر دما و میزان بارش که هرکدام شامل دمای حداقل، دمای حداکثر، دمای متوسط، دمای حداقل خاک، دمای اعماق استاندارد خاک و در بخش بارش ها، باران، برف، دریزل، تگرگ در دو حالت ملایم و رگباری که بارهای متفاوتی را بر سازه وارد می کنند از اهمیت فراوانی برخوردار است. بدیهی است توجه ویژه به مقادیر اکسترمم هر کدام از این پارامترها در هرکدام از مراحل می تواند سازه های مستحکم با ضریب اطمینان قابل قبول را تولید کرد.علاوه بر این پیش بینی های کوتاه مدت در زمان عملیات اجرایی از هدر روی و خرابی مصالح بخصوص بتن جلوگیری خواهد نمود و پیش بینی های بلندمدت به طراحی سازه های جانبی و جلوگیری از هدرروی انرژی سازه کمک خواهد کرد. در مبحث سدهای خاکی نیز توجه به عمق یخبندان علاوه بر ایمنی سد بعد از بهره برداری، از حجم عملیات اجرایی و کاهش ابعاد بدنه سد می تواند تا حد زیادی بکاهد. در این مقاله سعی می گردد به اهمیت داده های کوتاه مدت و بلند مدت پارامترهای دما و بارش و پیش بینی های کوتاه مدت و بلند مدت جوی در عملیات عمرانی با اشاره به آیین نامه های ساختمان پرداخته شود.

Keywords:

هواشناسی , دما , بارش , پیش بینی جوی , عملیات عمرانی