بیژن عابدینی - گروه حسابداری دانشگاه آزاد اسلامی واحد بندرعباس، ایران
فاطمه کارمزی - دانشجوی دکتری حسابداری دانشگاه آزاد اسلامی واحدبندرعباس، ایران

ورشکستگی های اخیر شرکت های بزرگ در سطح بین المللی و نوسان های بورس اوراق بهادار در ایران نیاز به وجود ابزارهاییبرای ارزیابی توان مالی شرکت ها را نشان می دهد.یکی از ابزارهای ارزیابی استفاده از مدل های پیش بینی ورشکستگی برایآگاهی از وضعیت شرکت ها می باشد.هدف از این تحقیق ارائه مبانی نظری و مقایسه نتایج بررسی دومدل آلتمن و زاوگین دربازار بورس ایران با استفاده از ضرایب اصلی و سپس تعدیل آنها باتوجه به شرایط محیطی است. از این رو داده های جمع آوریشده برای سال های 1386 تا 1390 مورد آزمون قرار گرفت. نتایج حاصل حاکی از این است که مدل اصلی آلتمن برای سالورشکستگی و دوسال قبل به ترتیب 42/22 و 22/44 و 22/44 و 17/78 درصد و مدل زاوگین به ترتیب 52 و 41 و 46 درصد قدرت پیش بینی دارند. بنابراین مدل اصلی زاوگین نسبت به مدل اصلی آلتمن کارایی بالاتری در پیش بینی داشته است. پس از تعدیل دو مدل فوق مدل بدست آمده از تعدیل آلتمن برای سال ورشکستگی و دوسال قبل به ترتیب 83/33 و 80 و 77/78درصد و مدل تعدیل شده زاوگین به ترتیب 51 و 50 و 47 درصد قدرت پیش بینی دارند.با توجه به نتیجه حاصله مدل تعدیلشده آلتمن نسبت به مدل تعدیل شده زاوگین توانایی بسیار بالاتری جهت پیش بینی ورشکستگی دارد. نتایج پژوهش همچنیننشان می دهد میان پیش بینی های دومدل فوق الذکر از شرکتهای غیر ورشکسته تفاوت معناداری وجود ندارد اما درموردشرکتهای ورشکسته میان نتایج دو مدل تفاوت معنی دار وجود دارد.

ورشکستگی، نسبت های مالی، مدل آلتمن، مدل زاوگین