کاظم سلوکی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی آب، دانشکده مهندسی عمران دانشگاه تهران
رضا کراچیان - استادیار دانشکده مهندسی عمران دانشگاه تهران
محمدرضا بازرگان لاری - عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد تهران شرق

هدف از این مقاله، ارائه یک مدل غیرقطعی برای بهینه سازی مکانیابی ایستگاه‌های پایش کیفی آب زیرزمینی با هدف حداکثر سازی قابلیت اطمینان تشخیص پخش آلاینده ها از یک منبع آلودگی مشخص می باشد. در الگوریتم پیشنهادی، یک مدل بهینه سازی چند هدفه بر پایه الگوریتم ژنتیک با مدل های شبیه سازی کمی و کیفی MODFLOW و MT3D تلفق شده اند و مکانیابی ایستگاه های پایش بر اساس شبیه سازی دقیق جریان آب زیرزمینی و پخش و زوال آلاینده ها صورت می گیرد. عدم قطعیت های موجود نیز بر اساس شبیه سازی دقیق جریان آب زیرزمینی و پخش و زوال آلاینده ها صورت می یگرد. عدم قطعیت های موجود نیز مانند عدم قطعیت مشخصات هیدروژئولوژیکی آبخوان و ضرایب پخش و زوال آلاینده ها نیز با استفاده از تحلیل مونت کارلو در الگوریتم ژنتیک در نظر گرفته می شوند. کارایی مدل پیشنهادی با استفاده از اطلاعات موجود از بخشی از پالایشگاه و آبخوان تهران ارزیابی شده است. نتایج نشان دهنده کارایی مناسب مدل پیشنهادی می باشد.

الگوریتم ژنتیک، مدل های شبیه سازی، پایش کیفی، آب زیرزمینی، پالایشگاه تهران، مکانیابی ایستگاه‌ها، تحلیل عدم قطعیت‌ها