بررسی میزان اثربخشی آموزش مجازی بر خلاقیت کارکنان

آموزش مجازی با بهره گیری از پیشرفت های صنعت فن آوری اطلاعات و ارتباطات از راهکارهای نوین توسعه عدالت آموزشی در دنیای معاصر به شمار می رود. مطالعه حاضر به بررسی میزان اثربخشی آموزش مجازی بر خلاقیت کارکنان می پردازد. روش پژوهش از لحاظ هدف،کاربردی و از لحاظ نحوه جمع آوری داده ها، توصیفی از نوع پیمایشی است . جامعه آماری این تحقیق شامل کارکنان شرکت کننده در یک دوره آموزشی مجازی فرماندهی انتظامی استان مازندران می باشد که نمونه آماری این پژوهش مطابق جدول مورگان، 92 نفر به دست آمد. برای گردآوری داده ها در این پژوهش، از دو پرسشنامه استاندارد اثربخشی آموزش مجازی و پرسشنامه استاندارد خلاقیت استفاده شده است. پایایی سوالات با استفاده از فرمول آلفای کرانباخ برای آموزش و خلاقیت به ترتیب 71.0 و 88.0 مورد سنجش و تایید قرارگرفت. برای تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون آماری ضریب همبستگی با نرم افزار SPSS استفاده شده است. یافتههای پژوهش نشان داد که بین آموزش مجازی و خلاقیت رابطه مثبت و معنادار وجود دارد. همچنین نتایج نشان می دهد بین مولفه های آموزش مجازی (دانش، نگرش، مهارت کارکنان) و خلاقیت رابطه مثبت و معنادار وجود دارد که که مولفه نگرش کارکنان و مهارت کارکنان دارای بیشترین و کم ترین ضریب همبستگی بوده اند .

Keywords:

آموزش مجازی , اثربخشی , خلاقیت و نوآوری , کارکنان