علی رحیمی - دانشجوی دکتری روانشناسی عمومی – اداره کل بهزیستی فارس

سابقه و هدف: هدف اساسی پژوهش حاضر مقایسه روشهای دلبستگی افراد مبتلا به سوء مصرف مواد و افراد غیرمبتلا بود. روش بررسی: 240 آزمودنی داوطلب شامل 120 بیمار مبتلا به سوء مصرف مواد افیونی و 120 آزمودنی غیرمبتلا در این پژوهش شرکت کردند. از آزمودنی ها خواسته شد پرسشنامه اختلال های مصرف مواد و مقیاس دلبستگی بزرگسال را تکمیل کنند. برای تحلیل آماری داده های پژوهش از شاخص ها و روش های آماری شامل فراوانی، درصد، میانگین، انحراف معیار، آزمون t گروه های مستقل، ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون استفاده شد. یافته ها: نتایج پژوهش نشان داد که بین روش های دلبستگی افراد مبتلا به سوء مصرف مواد افیونی و روش های دلبستگی افراد غیرمبتلا تفاوت معنی دار وجود دارد. همچنین بین روش های دلبستگی ایمن و نا ایمن با شدت ابتلا به سوء مصرف مواد افیونی به ترتیب همبستگی منفی و مثبت معنی دار وجود داشت. نتیجه گیری: براساس یافته های پژوهش، روش های دلبستگی می توانند ابتلا به سوء مصرف مواد افیونی را از طریق فرایندهای تعامل خانوادگی، کنترل اجتماعی، تنظیم عواطف و خودکارآمدی تحت تاثیر قرار دهند.

روش دلبستگی، سوء مصرف مواد