فاطمه حاجی پور - دانشجوی دکتری تاریخ ایران اسلامی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات پژوهشگر مرکز دایره المعارف بزرگ اسلامی

عنوان «شاه» به بالاترین مقام سیاسی در ایران گفته می شود که سلطنت و فرمانروایی کشور را به عهده دارد. وی در رأس تمام امور است و امر او، به عنوان اصلی ترین قدرت مملکتی، لازم الاجرا است. تمام اعضای حکومتی و مردم وظیفه اطاعت و فرمانبرداری از وی دارند و برای او مقام الوهیت و مشروعیت الهی قائل هستند. آیا واژه «شاه»، همیشه، از نظر سیاسی به مفهوم کسی که بر کشور، ایالت و منطقه ای سلطنت می کند، به کار رفته است؟ صورت ظاهری واژه، از زمان اساطیر ایران و ابتدای دوره تاریخی تا زمان پهلوی تغییر و تحولی داشته است؟ ریشه یابی این واژه و تغییر و تحولاتی که کلمه «شاه» از ابتدای تاریخ تا دوره پهلوی از لحاظ مفهوم سیاسی داشته است مورد توجه نگارنده قرار گرفته و به بررسی آن به روش توصیفی- تحلیلی و جستجوی کتابخانه ای پرداخته است.

شاه، سلطنت، سیاسی، تغییر، تحول