سید محمدمهدی نجفی زاده - دانشیار، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک
عمادالدین هزاوه ئی - استادیار، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک
علیرضا آقازاده - کارشناس ارشد، دانشکده مهندسی مکانیک، دانشگاه آزاد اسلامی واحد اراک

امروزه با استفاده روز افزون از مواد پلیمری ، بهره گیری از موادی که بتوانند خواص فیزیکی و مکانیکی بهتر را دارا باشند، یکی از اهداف محققان است. در این پژوهش هدف، بررسی چگونگی قرار گرفتن ذرات نانولوله کربن - دی اکسید تیتانیوم در ساختار پلی متیل متا کریلات و همچنین بررسی اثر تغییرات خواص فیزیکی و مکانیکی پلی متیل متا کریلات تقویت شده با نانو لوله کربن- دی اکسید تیتانیوم می باشد. برای بررسی این موضوع ، ابتدا نانولوله کربن - دی اکسید تیتانیوم و پلی متیل متا اکریلات را با درصد های مختلف وزنی باهم ترکیب می کنیم ، برای این ترکیب از روش اختلاط مذاب، دستگاه (internal mixture) استفاده می نماییم . مواد بدست آمده را در دمای 180 درجه سانتیگراد با دستگاه پرس گرم بداخل قالب تزریق می نماییم و نمونه دمبل ها و قرص های بدست امده با ابعاد استاندارد ISO 527، ISO 4649 را به کمک دستگاه کشش وسختی سنجی و سایش تست نموده و همچنین چگونگی , قرارگیری ذرات به کمک میکروسکوپ های الکترونی روبشی بررسی می نماییم. نتایج حاصل از آزمون کشش نشان می دهد که اثر تقویت کنندگی نانو لوله ها ی کربنی و اکسید تیتانیوم در نانو کامپوزیت با درصد وزنی 0.6 % منجر به بهبود استحکام کششی به میزان 13.5 % شده است و با درصد وزنی 3% منجر به بهبود مدول یانگ به میزان 33.2 % شده است. و با درصد وزنی 0.3 % منجر به بهبود elongation به میزان 73.4 % شده است.

پلی متیل متاکریلات (PMMA) - نانو لوله کربن (MWNT) - نانو دی اکسید تیتانیوم (Tio2) - استحکام کشش میکروسکوپ الکترونی