مسعود عرب ساوجی - دانشجوی کارشناسی ارشد، دانشکده مکانیک و انرژی، دانشگاه شهید بهشتی
مختار بیدی - عضو هیات علمی، نویسنده رابط، دانشکده مکانیک وانرژی، دانشگاه شهید بهشتی

در حرم مطهر رضـوی به دلیل پخش بوهای نامطبوع و وجود آلودگی در هوای خروجی از فضـای تهویه شــده، این هوا قابل برگشـت به هواساز نیست و به طور کامل خارج میشود. از آنجایی که هوای خروجی خنک است، خارج کردن آن باعث خارج کردن مقدار زیادی انرژی از سـیستم میشود. برای بازیافت این حرارت خروجی میتوان از مبدل بازیافت حرات که رکوپراتور نام دارد اسـتفاده کرد. این مقاله، به بررسـی تغییرات ایجاد شـده در سـیسـتم تهویه مطبوع حرم مطهر رضوی، پس از اضافه کردن رکوپراتور میپردازد. یک نمونه با مسـاحت 10700 متر مربع از حرم مطهر رضـوی (رواق دارالهدایت) انتخاب شده و از نظر انرژی و اگزرژی مورد بررسی قرار گرفت. همچنین تاثیر تغییرات شرایط محیط در ماههای مختلف سال بر میزان بازیافت، میزان مصـرف سـوخت، نرخ جریان سیال در هر تجهیز و شاخصهای اگزرژی محاسبه شده است. در حالت بدون رکوپراتور، بیشــترین بازده اگزرژی مربوط به ماه جولای و کمترین آن مربوط به ماه مارس میباشــد (به ترتیب 98/4 درصــد و 42/1درصـد). در حالت وجود رکوپراتور بیشترین بازده اگزرژی مربوط به ماه آگست و کمترین آن مربوط به ماه مارس میباشد (به ترتیب 26/6 درصـد و 51/1 درصد). نتایج نشان داد که استفاده از رکوپراتور منجر به کاهش 5/18 درصدی در دبی آب خنک چیلر و 18 درصدی در دبی بخار تولیدی دیگ و در نتیجه کاهش 18 درصدی مصرف سوخت شده است.

بازیافت حرارت، بازده اگزرژی، رکوپراتور، تهویه مطبوع، حرم مطهر رضوی