محمدرضا عصاری - استادیار دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول
حسین میر - دانشجوی ارشد دانشگاه صنعتی جندی شاپور دزفول

خطر آلودگیهای هوای ناشی از احتراق سوختهای فسیلی و تاثیر مخرب این آلودگی ها بر مسئله گـرم شـدن دمـای کـره زمین سبب شده است که بشر به دنبال انرژیهای جدید، پاک و تجدیدپذیر باشد. انرژی خورشیدی در دسترسترین این نـوع انرژی است. چالش استفاده از انرژی خورشیدی بازده کم سیستم های خورشیدی و همچنین عدم دسترسی به انرژی خورشید در هنگام غروب آفتاب میباشد. در این مقاله به مطالعه روشهای بالا بردن بازده هواگرمکن هـا بـه کمـک مـواد متخلخـل پرداخته شده است. همچنین به مطالعه ذخیرهسازی بخشی از این انرژی در مدت زمان تابش به کمک مواد تغییر فازدهنـده و استفاده ازآن در زمانهای کاهش شدید تابش و عدم تابش خورشیدی پرداخته شده است. موارد مطالعه شده نشـان داد وقتـی که از مواد تغییر فازدهنده در هواگرمکن های خورشیدی استفاده گردد، علاوه بر تنظیم دمای مورد استفاده در سیستم، بخشی از انرژی در ماده تغییر فازدهنده ذخیره شده و در طی شب این گرما میتواند آزاد شده و باعث شود تا زمان بیشـتری بتـوان از انرژی خورشیدی بهره گرفت. به علاوه موارد مطالعه شده نشان داد که با استفاده از ماده متخلخل میتوان انتقال حـرارت را با سیال هوا افزایش داده و باعث افزایش چشم گیر انتقال حرارت در هواگرمکن خورشیدی شد.

انرژی خورشید، هواگرمکن خورشیدی، مواد تغییرفازدهنده، ماده متخلخل