موسی عابدینی - دانشیار گروه جغرافیای طبیعی(ژئومورفولوژی) دانشگاه محقق اردبیلی
فاطمه مطلبی - کارشناس ارشد ژئومورفولوژی، دانشگاه محقق اردبیلی
محسن زارع احمدآباد - دانشجوی دوره دکتری ژئومورفولوژی، واحد بین الملل ارس دانشگاه تهران

گسترش فیزیکی شهر کوثر(گیوی) بدون توجه به محدودیت های طبیعی و مخاطرات ناشی از آن صورت گرفته است و مخاطرات ژئومورفولوژی مقر آن جهت توسعه فیزیکی بررسی نشده است. لذا هدف عمده این مقاله تعیین مکان های مناسب جهت توسعه آتی شهر کوثر است. به این منظور از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) جهت تهیه و تجزیه و تحلیل داده ها و نقشه های شیب، لیتولوژی، گسل، لغزش و طبقات ارتفاعی و روش وزن دهی طبق نظر کارشناسان متخصص استفاده شده است. در نهایت با تلفیق لایه های مذکور، جهات بهینه و کم آسیب پذیر گسترش فیزیکی شهر مشخص شد. نتایج حاصله نشان داد که گسترش شهر به طرف جنوب و شرق و شمال شرق در سطوح بسیار نامناسب انجام گرفته و با تنگناهای جدی ژئومورفیک مواجه شده است. بنابر این طبق نتایج پهنه بندی توسعه فیزیکی شهر کوثر، منطقی است که تنها در جهت شمال غرب در منطقه کوثر جدید توسعه صورت گیرد، زیرا که گسترش شهر در این جهات می تواند از معضلات و مخاطرات تهدید کننده شهر بکاهد.

شهر کوثر(گیاوی)، مخاطرات ژئومورفیک، سیستم های اطلاعات جغرافیایی (GIS)