رویکرد توانمندسازی به مثابه نوین ترین راهبرد مقابله با سکونتگاه های غیررسمی مطالعه موردی: کوی آل صافی اهواز

یکی از زمینه های ناپایداری توسعه شهری به ویژه در کشورهای درحال توسعه، گونه ای از سکونت با مشکلات حاد موسوم به اسکان غیررسمی است. این پدیده تحت تاثیر روابط نابرابر سیاسی، اقتصادی در سطح جهانی، ضعف برنامه های ملی در سطح میانی و برنامه ریزی شهری در سطح خرد شکل گرفته است. نوشتار حاضر، ضمن تشریح وضعیت حاشیه نشینی، اسکان غیررسمی و شکلگیری آن در شهر اهواز (کوی آل صافی)، به ارائه راهبردهایی به منظور ساماندهی و توانمندسازی آن پرداخته است. روش پژوهش نیز، توصیفی - تحلیلی می باشد. شیوه گردآوری داده ها، ترکیبی از روش کتابخانه ای، اسنادی و میدانی بوده است. قسمتی از اطلاعات مرتبط با موضوع را داده های مرکز آمار ایران و سازمان مسکن و شهرسازی استان خوزستان شامل می شود. نتایج حاصل از پژوهش حاضر نیز نشان می دهد؛ که این منطقه دارای کمبودهای زیادی بویژه در رابطه با زیر ساخت های شهری دارد که کمبود آن کاملاً در این محله به چشم می خورد. کیفیت نامطلوب معابر و خیابان بندی نامنظم باعث بروز مشکلات در این منطقه شده است. چنین مناطقی توجه ویژه ای نیاز دارند تا از گسترش آنها با چنین وضعی جلوگیری شود و محیطی سالم و مطلوب برای زندگی فراهم گردد. در پایان نوشتار، متناسب با یافته های پژوهش راهبردهای مناسب ارائه گردیده است.

Keywords:

اسکان غیررسمی , ساماندهی , توانمندسازی , کوی آل صافی , شهر اهواز