عبدالحسین عادل زاده - کارشناس ارشد آب و هواشناسی سینوپتیک، دانشگاه اصفهان
کبرا معنوی پور - کارشناس ارشد آب و هواشناسی سینوپتیک، دانشگاه اصفهان
اسماعیل رشیدی احمدآباد - کارشناس ارشد آب و هواشناسی سینوپتیک، دانشگاه اصفهان
زهرا پارسایی - دانشجوی کشاورزی، مدیریت و عمران آبادانی روستاها، پیام نور فیروزآباد

اهمیت بسیار زیاد دما برشرایط محیطی و نقش پر رنگ آن در زندگی روزمره توجه آب و هواشناسان و مدیران کشور را به خود جلب نموده است. در این پژوهش از داده های سطحی (دماهای؛ کمینه، بیشینه و میانگین اصفهان) و داده های جو بالا (ارتفاع ژئوپتانسیل تراز 500 هکتوپاسکال) استفاده شده است. کمینه و بیشینه ایستگاه همدید اصفهان از بازه ی زمانی 1357/10/100 الی 1389/10/11 خورشیدی به مدت 11689 روز در دسترس است. داده های روزانه ی ارتفاع ژئوپتانسیل تراز 500 هکتوپاسکال از بازه ی زمانی 1979/01/01 الی 2011/01/01 میلادی به ابعاد 2/5*2/5 درجه ی جغرافیایی به کمک داده های چهار دیده بانی در روز NCEP/DOE برای سراسر نیمکره ی شمالی تهیه گردید. میانگین داده ها بطور جداگانه محاسبه و از طریق نرم افزار مت لب آرایه ای به ابعاد 11689*3 به دست آمد که مبنای تمام واکاوی ها در این پژوهش قرار گرفته است. همبستگی بین داده های دما و ارتفاع ژئوپتانسیل تراز 500 هکتوپاسکال سراسر نیمکره ی شمالی محاسبه گردید، این همبستگی نشان داد که ایالات متحده ی آمریکا با 25 یاخته، شمال چین 25 یاخته، آفریقا 45 یاخته و در آخر ژاپن با 65 یاخته بیشترین همبستگی را با دمای ایستگاه اصفهان دارند. میانگین وزنی آن ها گرفته شده و آرایه ی بدست آمد که برای پیش یابی آماده، و مدل آن محاسبه گردید. نتایج مدل ها نشان می دهد به احتمال 95 درصد اطمینان در مدل پیش یابی اصفهان دمای کمینه بین 7/8- تا 23/8 درجه ی سلسیوس، دمای بیشینه بین 2/5 تا 40/2 درجه ی سلسیوس و میانگین روزانه ی دمای بین 9/7 تا 34+ درجه ی سلسیوس بتوان تخمین زد. و به ازای هر یک ژئوپتانسیل متر افزایشی که در نمایه ی چارگانه رخ دهد دمای کمینه 1/2، دمای بیشینه 1/4 و میانگین روزانه ی دمای اصفهان 1/3 درجه ی سلسیوس افزایش نشان خواهد داد.

دما، وردش های اقلیمی، پیش یابی، اصفهان