معرفی نظریه ارتفاع هم ارز برای محاسبه مقدار جریان از روی سازه های سنگدانه ای و پاره سنگی

سدهای سنگدانه ای و پاره سنگی را می توان در تخلیه ی آرام آب دریاچه از طریق بدنه و تاج آنها به کار برد، در این روش مقدار حداکثر دبی جریان کاهش یافته و به زمان تداوم آن افزوده می گردد. در حال حاضر در طراحی این قبیل سدها، منابع اندکی وجود دارد که بیانگر رفتار ویژه سنگدانه ها و پاره سنگ‌ها به عنوان مصالح اصلی بدنه، در مقابل عبور جریان از درون و از روی آنها باشند، در کار حاضر که در راستای تحلیل جریان برای حالت روگذری قرار دارد، نظریه ارتفاع هم ارز در محاسبه مقدرا جریان روگذر ارائه شده است. هنگام عبور جریان از روی چنین سدهایی، دو جریان مستقل، یکی از درون بدنه و دیگری از روی سازه قابل مشاهده است. باری محاسبه جریان اول شبیه سازی Linquist و برای محاسبه جریان دوم از نظریه ارتفاع هم ارز بکار می رود. نتایج آزمایشگاهی 166 آزمایش انجام یافته بر روی محیط هایی با قطر متوسط بین 2/54 سانتی متر و 20 سانتی متر و انحراف معیار های بین 0 و 2/54 سانتی متر مبنای بررسی نظریه ارائه شده قرار گرفت. ضریب همبستگی 98 درصد بین مقادیر محاسبه و مقادیر اندازه گیری شده برای دبی کل جریان نشان دهنده صحت اعتبار این نظریه در محاسبه مقدار دبی روگذر از سازه های یاد شده می باشد.

Keywords:

پاره سنگ , جریان آشفته , جریان روگذر , جریان غیردارسی , سدهای تأخیری , سنگدانه , محیط متخلخل