ریحانه منصوری - دانشجوی کارشناسی ارشد سازههای آبی، دانشگاه گیلان
مهدی اسمعیلی ورکی - استادیار گروه مهندسی آب و وابسته پژوهشی گروه مهندسی آبو محیطزیست پژوهشکده حوضه آبی دریای خزر، دانشگاه گیلان
مریم نوابیان - استادیار گروه مهندسی آب، دانشگاه گیلان

یکی از پارامترهای مهم کیفی آب رودخانهها، سطح بالای اکسیژن محلول (Oxygen Dissolved (درآن میباشد. یکـی ازروشهـای افـزایش سـطح اکسـیژن محلول استفاده از سازههایی نظیر سرریز میباشد که منجربهورود حبابهای کوچک هوا به آب میگردد. دراین پژوهش عملکرد سرریزهای کنگـرهای ذوزنقـهای بـرمقدار DO آب تحت شرایط مختلف هندسی وهیدرولیکی مورد بررسی قرار گرفت. مشاهدات آزمایشگاهی وتجزیهوتحلیل نتایج نشان داد که طول سیکل در جهـتجریان سرریزها (B،(ضخامت تیغه هایریزشی والگوی جریان ریزشی از تاج سرریزها سه پارامترموثربرمقدار اکسیژن محلول در سرریزهای پلان کنگرهای میباشند.در دبیهای پایین سرریز کنگرهای ذوذنقهای با هندسه سه سیکل و طول در جهت جریان 17 سانتیمترباراندمان هوادهی 2/56 درصد ودردبیهای بالا سرریز کنگرهایذوذنقهای با هندسه سه سیکل با طول در جهت جریان 26 سانتیمترباراندمان هوادهی 45 درصـد بهتـرین عملکـردراداشـتند. مقایسـه نتـایج حـاکی ازآن اسـت کـهدر سرریزهای مورد مطالعه، با کاهش نسبت بیبعد عمق پایاب بهارتفاع سریز p / d pاز 66/0 به 33/0 ،مقدار متوسط راندمان افـزایش DO در سـرریزهای کنگـرهای از 2/34 به 5/48 درصد ودر سرریزخطی از 2/37 به 9/46 درصد افزایش یافت.

کیفیت آب، اکسیژن محلول، سرریز کنگرهای، عمق پایاب، ارتفاع ریزش