یکپارچه سازی سیستم حمل و نقل درون شهری و ارزیابی مدیریتی جهتدستیابی به حمل و نقل پایدار شهری مطالعه موردی منطقه یک مشهد

یکی از چالش های فراروی برنامه ریزی شهری در اواخر قرن بیستم رشد پیوسته میزان ترافیک بوده که دستیابی به توسعه شهری پایدار را تحت تاثیر قرار داده است. در نظام های شهری شبکه معابر و سیستم های حمل و نقل درون شهری تاثیرات مختلفی بر توسعه شهرها و اراضی می گذارند. در مجموع میتوان گفت شبکه حمل و نقل نه تنها در جا به جایی کالا و مسافر بلکه بر توسعه نیز تاثیر می گذراند. شبکه معابر درون شهری امکان توسعه اراضی را در طول معابر افزایش داده و تاثیر خطی بر توسعه را به دنبال دارد، حال آنکه شبکه آزادراه ها به طور عمده بر محل تقاطع ها بر توسعه اراضی اثر می گذارند. زیست پایداری مستلزم زندگی و همجواری نزدیک با محیط شهری جذاب و متناسب با خواست و توان ساکنان است. تحقیقات درباره گزینه های موجود در سطح استراتژیک، ملاحظات و اقدامات لازم را برای دستیابی به حمل و نقل پایدار در افق 2121 نشان می دهد. رسیدن به این هدف هم مستلزم استفاده از فناوری های جدید در حمل و نقل، و هم برقراری ارتباط علمی و منطقی بین حمل و نقل و رشد اقتصادی است. نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که یکی از دلایل ایجاد تصادفات جرحی و فوتی در سطح شهر منطقه یک مشهد با توجه به اطلاعات پنج ساله سازمان حمل و نقل و ترافیک مشهد و مقایسه موردی منطقه یک با تمامی مناطق مشهد، با توجه به موقعیت استراتژیک منطقه یک مشهد نسبت دیگر مناطق مشهد از لحاظ بازارهای متنوع و شرایط مکانی مناسب، یکی از دلایل تصادفات جرحی و فوتی در منطقه یک مشهد استاندارد نبودن پیاده راه ها و همچنین نداشتن پیاده راه های بزرگ با توجه به بررسی های انجام شده پیشنهاد می گردد بازسازی،افزایش، استاندارد سازی و احداث پیاده راههای عریض تر جهت جلوگیری از تصادفات جرحی و فوتی در منطقه احداث گردد.

Keywords:

سیستم حمل و نقل , درون شهری , ارزیابی مدیریتی , مشهد