مهدی شریفی شیمن علیا - کارشناس ارشد مدیریت شهری(نویسنده مسئول)
سید کورش سرورزاده - استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد جهرم، گروه علوم اجتماعی، فارس، ایران
آمنه احمدی - وی دکتری مهندسی برق مخابرات سیستم، دانشگاه یزد، یزد، ایران

یکی از موضوعات اساسی در بحث مسایل شهری، مفهوم توسعه پایدار شهری است. ریشه های توسعه پایدار به آگاهی های زیست محیطی در حال ظهور در دهه 1960 و شناسایی ارتباط میان توسعه اقتصادی، آلودگی و تخریب محیط زیست باز می گردد.الگوی توسعه پایدار برای نخستین بار با استراتژی جهانی حفاظت از منابع طبیعی برای توسعه پایدار زندگی، در نشست کمیسیون جهانی سازمان ملل متحد (WCED) و در پی گزارش برانت لند در دهه 1980 با افزایش دغدغه های ناشی از فعالیت های انسانی، مطرح و مورد توجه قرار گرفت. توسعه پایدار در عصر حاضر، موقعیتی ویژه و خاص در فرهنگ برنامه ریزی؛ طراحی؛ معماری؛ شهرسازی؛ اقتدامات علمی و عملی مدیران شهری، را داراست. بر این اساس و با توجه به طبیعت پیچیده شهر و عوامل گوناگون متر ر در آن؛ ناگزیر باید در پی شناسایی عوامل بنیادین، در راستای احراز پایداری شهری و داشتن شهر پایدار برآمد. پس بدون تردید بحث و پژوهش در امر توسعه پایدار شهری و درک علل مر ر در آن بدون توجه به شهرها و شهرنشینی بی معنا و ناممکن خواهد بود. در این مقاله هدف اصلی، بررسی و مرور توصیفی بر توسعه پایدار و عوامل تا یرگذار بر توسعه پایدار شهری می باشد و رویکرد حاکم بر آن توصیفی تحلیلی است. نتایج حاصل از آن ، می تواند راهگشای مدیران شهری در جهت تحقق و نیل به اهداف اساسی این نوع الگوی توسعه ای باشد و در دستیابی به آن، نقش ویژه ای را ایفا نماید

مسائل شهری،توسعه پایدار، پایداری شهری، توسعه پایدار شهری، شهر پایدار