زهره جبارچلویی - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه آزاد اسلامی واحد هنر و معماری تهران جنوب
لیلا کریمی فرد - دکترا شهرسازی و آمایش فضا دانشگاه بوردو فرانسه، عضو هیئت علمی دانشکده هنر و معماری دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران جنوب

فناوری نانو سبب تحولات وسیعی در دانش بشری شده است، نانو ذرات به دلیل ویژگیهای خاص فیزیکی و شیمیایی در بسیاری از زمینهها برای ساخت مواد جدید در ساختمان سازی به کار میروند. از این رو استفاده از نانوسیلیس به عنوان یکی از محصولات فناوری نانو که میتواند نقش یک پوزولان مصنوعی بسیار فعال را در بتن ایفا نماید، مورد توجه قرار گرفته است. افزودن نانو ذرات سیلیس به مصالح پایه سیمانی می تواند از ضعف بتن کاسته و بر دوام و پایایی بتن بیافزاید، نانو ذرات سیلیکا در نقش یک هسته مرکزی پیشگیری کننده رسوب زودهنگام ظاهر می شود و زمان گیرش را کاهش می دهد و همچنین رفتار پوزولانی این نانوذرات، موجب می شود برهم کنش بین سنگدانه ها و خمیر سیمان، بهبود یافته و ساختار واسط گیرش بتن بهبود پیدا کند. در این مطالعه آزمایشگاهی، به بررسی خواص مکانیکی و دوامی بتنهای حاوی نانوسیلیس یا آزمایشهایی مانند مقاومت فشاری، نفوذ و جذب آب بتن پرداخته شده است. نتایج تحقیق نشان دهنده افزایش مقاومت فشاری با افزایش نانوسیلیس (37% افزایش مقاومت 3 روزه با افزودن 7/5 % نانوسیلیس) هستند. همچنین نانوسیلیس اثر بیشتری در کاهش نفوذپذیری بتن در مقابل آب و یون کلراید (68%بهبود مقاومت در برابر یون کلرید) دارد.

نانوسیلیس، خصوصیات مکانیکی، ریز ساختار،دوام، نانو sio2، نفوذپذیری