پیمان نیساری - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشگاه تهران، پردیس ابوریحان
حامد زارع ثانی - دانشجوی کارشناسی ارشد، گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشگاه تهران، پردیس ابوریحان
محمدحسین کیان مهر - عضو هیئت علمی گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشگاه تهران، پردیس ابوریحان
اکبر عرب حسینی - عضو هیئت علمی گروه مهندسی مکانیک بیوسیستم، دانشگاه تهران، پردیس ابوریحان

زیستگاز عبارت است از ترکیب اشتعالآوری از گازها که در اثر تجزیهی بیهوازی مواد آلی حاصل میشود. این ترکیب شامل 40تا 70 درصد (معمولاً 55 تا 65 درصد) متان، دی اکسیدکربن و ترکیباتی از سایر گازها میباشد. زیستگاز ارزش گرمـادهی بـالایی دارد و از آن مستقیماً به عنوان سوخت و یا غیرمستقیم برای تولید الکتریسته استفاده میشـود. هضـم بـی هـوازی در واقـع تخمیـر باکتریایی ضایعات مواد آلی در غیاب اکسیژن است. که مزایای متعددی همچون؛ تولید لجن کمتر، انـرژی مصـرفی کمتـر و تولیـد انرژی قابل توجه میباشد. هضم بیهوازی در محفظهای به نام هاضم انجام میشـود از متـداول تـرین فراینـدهای موجـود در ایـن هاضمها میتوان به انواع مختلف، شامل بیهوازی کمجامد، بیهوازی جامدبالا، درانکو، کمپوگاز و والورگـا اشـاره کـرد روشهـا یهضم بیهوازی به عنوان یکی از مهمترین روشهای مدیریت ضایعات جامد شهری میتواند در راستای کمک به ایجاد ساختارهایمورد نیاز برای فراوری و بازیابی مواد جامد به عنوان کود در کشاورزی بکار رود، گاز تولید شده جهت مصرف در نیروگـاه هـا مـورد استفاده قرار میگیرد و علاوه بر این به عنوان روشی برای کاهش حجم ضایعات و تبدیل آن به مواد کم خطر و یا بی خطـر تلقـ ی میگردد.

بیوراکتور بیهوازی، تولید زیستگاز، هاضم بیهوازی