تاثیر سطوح بقایای گندم در خاکورزی حفاظتی بر عملکرد ذرت و محتوی رطوبتی خاک

به منظور بررسی تأثیر روشهای خاکورزی و سطوح بقایا بر عملکرد و محتوی رطوبتی خاک در زراعت ذرت دانهای، آزمایشی به صورت بلوکهای خرد شده در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در شهرستان ارزوئیه استان کرمان اجرا گردید. روش خاکورزی در سه سطح و میزان بقایای گندم در چهار سطح اعمال گردید. تیمارهای خاکورزی در سه سطح، کمخاکورزی با دیسک، کمخاکورزی با خاکورز مرکب، بیخاکورزی و تیمارهای مدیریت بقایای گندم در چهار سطح، حذف بقایا از طریق سوزاندن، حفظ 35 ،75 و 100 درصد بقایا اعمال شد. محتوی رطوبتی خاک، عملکرد و اجزاء عملکرد دانه و ارتفاع بوتهها در طیآزمایش اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد اثر روشهای خاکورزی بر عملکرد و ارتفاع بوته در سطح احتمال 5 درصد و محتوی رطوبتی خاک در مرحله جوانه زنی و ساقه رفتن در سطح احتمال 1 درصد معنیدار شد. اثر سطوح بقایا بر همه صفات مورد مطالعه به جز بر تعداد ردیف در بلال در سطح احتمال 1 درصد معنیدار شد. خاکورزی حفاظتی سبب افزایش معنیدار محتوی رطوبتی خاک در عمق 20-0 و 40-20 سانتی متری در مرحله جوانهزنی و ساقه رفتن شد. همچنین محتوی رطوبتی خاک در هر دو عمق در چهار مرحله رشد گیاه (جوانهزنی، ساقه رفتن، گلدهی و دانهدهی) با افزایش درصد بقایا افزایش نشان داد، به طوری که حفظ 100 درصد بقایا نسبت به سوزاندن آن در عمق 20-0 سانتیمتری خاک، در چهار مرحله رشد گیاه به ترتیب 42 ،40 ،36 و 30 درصد بیشتر شد.سوزاندن بقایا با میانگین 6/306 میلیگرم بر کیلوگرم به عنوان تیمار برتر ثبت شد. کربن آلی خاک در سال سوم نسبت به سال اول در سه تیمار حفظ بقایا 14 درصد افزایش نشان داد.

Keywords:

بقایای گیاهی , خاکورزی حفاظتی , ذرت , محتوی رطوبتی خاک