معین مختاری ستائی - بخش تحقیقات فنی و مهندسی کشاورزی، مرکز تحقیقات و آموزش کشاورزی و منابع طبیعی جنوب کرمان، سازمان تحقیقات، آموزش و ترویج کشاورزی، جیرفت، ایران
حمیدرضا قاسم زاده - عضو هئیت علمی گروه مهندسی بیوسیستم، دانشگاه تبریز
شمس اله عبداله پور - عضو هئیت علمی گروه مهندسی بیوسیستم، دانشگاه تبریز
محمد مقدم - عضو هیئت علمی، گروه زراعت و اصلاح نباتات، دانشگاه تبریز

برداشت پیاز در ایران و خصوصاً در منطقه جیرفت و کهنوج یکی از عملیات طاقت فرسا و کم بازده می باشد. طبق آمار ارائه شده ازسوی وزارت جهاد کشاورزی 33 تا 53 درصد هزینه تولید پیاز به برداشت اختصاص می یابد. اما در کشورهای توسعه یافته اینعملیات به صورت مکانیزه انجام می شود و از این طریق بازده عملیات افزایش یافته است. در این تحقیق به منظور ترویج مکانیزه کردن برداشت پیاز، ماشین برداشت پیاز SAMON در منطقه جیرفت و کهنوج ارزیابی گردید. برای بررسی اثر سرعت پیشروی وزاویه نفوذ تیغه ماشین برداشت پیاز مدل FAVORITE 2000 بر روی میزان صدمات مکانیکی وارده به پیازها از یک آزمایشفاکتوریل بر پایه طرح بلوکهای کامل تصادفی با شش تیمار و سه تکرار استفاده گردید. نتایج نشان داد که اثر سرعت پیشروی و زاویه نفوذ تیغه روی میزان صدمات مکانیکی وارده به پیازها در سطح احتمال 1% و اثر متقابل آنها در سطح احتمال 3% معنی داربود. در عین حال اثر متقابل بین دو عامل از نوع تغییر در مقدار بود و بهترین تیمار از لحاظ میزان صدمات مکانیکی وارده به پیازها1 کیلومتر در ساعت و زاویه نفوذ 22 درجه بود. سوخت مصرفی برای ماشین برداشت پیاز در هر هکتار و / تیمار سرعت پیشروی 6 در هر ساعت از انجام کار به ترتیب 121 لیتر و 35 لیتر مشخص گردید. ظرفیت مؤثر مزرعهای ماشین نیز در سه سطح سرعت مورد بررسی به ترتیب0/144و0/216و0/306هکتاربرساعت بدست آمد

برداشت، پیاز، جیرفت، صدمات مکانیکی، مکانیزاسیون