تأثیر جت پلاسمای سرد بر عمر ماندگاری و ویژگیهای کیفی توت فرنگی

بیماریهای مختلف به وجود آمده در میوهها و سبزیجات پس از برداشت آنها، عامل ایجاد خسارات شدید اقتصادی در سراسر جهان به شمار میآیند. توت فرنگی میوهای به شدت فساد پذیر بوده که مستعد آسیبهای مکانیکی، پوسیدگی و اختلالات فیزیولوژیکی، طی انبارمانی است. امروزه کاهش ضایعات پس از برداشت محصولات تازه کشاورزی با هدف افزایش امنیت غذایی و جلوگیری از هدر رفت سرمایه، یکی از مسائل اساسی پیش روی جوامع میباشد. در این تحقیق از پلاسمای سرد با هدف افزایش عمر نگهداری و کاهش سرعت تخریب ویژگیهای کیفی توت فرنگی طی 7 روز انبارمانی استفاده شد. نمونههای توت فرنگیها باجت پلاسمای سرد به مدت 5 دقیقه با گاز هلیوم تیمار شده و شاخصهای رنگ بلافاصله بعد از اعمال پلاسما اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که تفاوت معنیداری بین این شاخصها برای نمونههای شاهد (عدم اعمال پلاسما) و تیمار شده وجود نداشت. باتوجه به نتایج ارزیابی حسی انجام شده پس از روز 7 نگهداری، شاخصهای بافت، رنگ و پذیرش کلی (مقبولیت) نمونههایی کهتحت تیمار پلاسما قرار گرفته بودند، به طور معنیداری بهتر از نمونههای شاهد بودند و در مورد عطر تفاوت معنیداری مشاهده نشد. بنابراین، نتیجهگیری میشود که پلاسمای سرد میتواند به عنوان رویکرد نوینی در افزایش ماندگاری توت فرنگی مورد توجه قرار گیرد.

Keywords:

ارزیابی حسی , پس از برداشت , پلاسما , توت فرنگی , ماندگاری