بیونانوکامپوزیتها

علاقه روز افزونی در توسعه پلیمرهای بر پایه بیو و تکنولوژیهای نوین وجود دارد که میتواند وابستگی به سوختهای فسیلی را کاهش دهد و به سوی مواد با دوام و پایدار پیش برود. بیونانوکامپوزیت ها فرصتی برای استفاده از مواد سبز کم وزن با کارایی بالا را فراهم کرده که باعث می شوند از آنها به عنوان جایگزین مواد بسته بندی پلاستیکی غیرنانو برپایه پترولیوم استفاده گردد. تا کنون بیشترین بیونانوکامپوزیت از پیش آماده شده برای کاربردهای بسته بندی مواد غذایی، نشاسته ،مشتقات سلولزی، پلیلاکتیک اسید، پلیکاپرولاکتون و پلی هیدروکسی بوتیرات بوده اند. به احتمال زیاد پرکننده ای نانوسل،سیلیکای نانوسل لایه ای مانندMMT و کائولینیت هستند. در بسته بندی مواد غذایی تاکید زیادی روی توسعه ویژگیهای مانع شوندگی بالا در برابر انتشار اکسیژن، دی اکسیدکربن و تبخیر آب شده است. به علاوه چندین ریزساختار میتواند برای مهیا کردن ویژگیهای هوشمندانه یا فعال سیستمهای بسته بندی مواد غذایی مفید باشد،از این ویژگیها می توان خواص ضدمیکروبی، توانایی مهار اکسیژن،تثبیت آنزیم و نشان دادن درجه در معرض بودن برخی فاکتورهای مضر همانند دمای ناکافی و میزان اکسیژن را نام برد

Keywords:

بیوپلیمر , نانوبیوکامپوزیت , زیست تخریب پذیری