ارتقاء تفکر خلاق در بستر فناوری اطلاعات و ارتباطات

تفکر خلاق یکی از مفاهیم مهم در نظام آموزش و پرورش به شمار می رود که راه های دستیابی به آن به عنوان ضرورت انکارناپذیر تلقی می شود. علی رغم پیچیدگی خلاقیت و اشکال مختلف توصیف آن، اکثر تعاریف پذرفته شده تفکر خلاق، آن را به عنوان فرایندی توصیف می کنند که منجر به تولید نتیجه یا یک مفهوم منحصر به فرد و مفید می شود. در پاسخ به این سوال که چگونه می توان در نظام آموزشی به تربیت افراد خلاق پرداخت، دیدگاه های متفاوتی وجود دارد. یکی از پاسخهای جدید برای تحقق تفکر خلاق با توجه به تحولات اخیر در نظام آموزشی، استفاده از فناوری اطلاعات و ارنباطات و محییط ایجاد شده توسط آن در بستر آموزشی است. امکانات و قابلیتهای ایجاد شده توسط فناوری اطلاعات و ارتباطات مثل بلاگ، ویکی، شبکه های اجتماعی و محیط یادگیری مجازی موجب تغییر در نقش دانش آموزان، ئاگذاری مسئولیت یادگیری به عهده یادگیرنده، فعالیت و استقلال در فرایند یادگیری، همکاری با سایرین در امر یادگیری، ارائه و تقسیم عقاید و راه حلهای متنوع میان یکدیگر و ایجاد فضایی برای بحث و کاوشگری می شود که همگی در ارتقاء تفکر خلاق سهم بسزایی دارند. به عبارت دیگر فناوری اطلاعات و ارتباطات در رساندن دانش آموزان به سطحی از بالندگی، ابداع دانش و مساله گشایی توسط خودشان و در نتیجه رشد شناختی و تحریک تفکر خلاق موفق عمل می کند که در برنامه های درسی و اجرایی آن ها از اهمیت ویژه ای برخوردار است. مقاله حاضر به تبیین و چگونگی تاثیر فناوری اطلاعات و ارتباطات بر رشد تفکر خلاق می پردازد.

Keywords:

تفکر خلاق , فناوری اطلاعات و ارتباطات , ساختارگرایی