گزارشگری داراییهای نامشهود و چالش های پیش روی آن

عصر حاضر، عصر دانایی است و برای اینکه سازمانها و شرکت ها بتوانند پا بر جا بمانند و حرفی برای گفتن در عرصه رقابت داشته با شند، حتماً باید حوزه های کاری خودشان را به داراییهای نامشهودی از جمله خلاقیت، نوآوری، مدیریت دانش، آموزش، یادگیری، مهارتها و استعداد و سرمایه فکری اطلاعاتی و سازمانی تجهیز نمایند. گزارشات و مشاهدات گوناگون نشان داده است که ارزش اقتصادی دارایی نامشهود خیلی بیشتر از داراییهای مشهود بوده، داراییهای مشهود روز به روز در یک سازمان در حال مستعمل شدن می باشد. ولی سرمایه های نا مشهود در حال رشد و تعالی است. داراییهای نامشهود نقش مهمی در اقتصاد بازار در رقابتپذیری یک شرکت ایفا میکند و دارایهای نامشهود به عنوان یک منبع رقابت پذیری موثر در نظر گرفته میشود. موضوع داراییهای نامشهود و درجه آمادگی آنها دغدغه مدیران کسب و کار در اقتصاد دیجیتالی است که همواره سعی در افزایش این آمادگی و انطباق آنها با اهداف و استراتژی های سازمانی را دارند. برخی از داراییهای استراتژیک بعنوان مزیتهای رقابتی شرکتها هستند که توسط رقبا به سختی قابل کپیبرداری هستند، به همین دلیل اهمیت تعریف دقیق این داراییها، اندازهگیری و مدیریت آنها روز به روز بیشتر می شود و از جمله مسایل مهم مد نظر مدیران است. در این مقاله علاوه بر بررسی اهمیت و طبقات مختلف داراییهای نامشهود، چالشهای اندازهگیری و گزارشگری و پیامدهای عدم گزارش مناسب این داراییهای استراتژک مورد بحث و بررسی قرار میگیرد.

Keywords:

داراییهای نامشهود , سرمایه فکری , عصر دانایی و رقابت