جایابی بهینه رادارهای چندگانه در یک شناور سنگین برای بهبود رهگیری در قالب سیستم MIMO

اشکارسازی تخمین پارامتر و ردیابی توابع پایه رادار بوده که اصلی ترین انها، اشکارسازی است آشکارسازی را بصورت اجمالی می توان فرآیند تعیین سیگنال دریافت شده از نویز تعریف نمود موفقیت فرایند اشکارسازی به طور مستقیم مرتبط با SNR در گیرنده و قابلیت رادار برای جداسازی اکوهای اهداف از سیگنال های منعکس شده ناخواسته کلاتر و نویز دانست. تکنیکهای مختلفی برای بیشنیه کردن SNR در خروجی گیرنده و افزایش قابلیت را دار برای جداسازی اهداف از اکوهای ناخواسته و تداخل، پیشنهاد شده است که از آن جمله می توان به افزایش تعداد آنتنهای فرستنده و گیرنده اشاره نمود. این ترکیب از آنتنها و نحوه پردازش سیگنال آنها سیستمهای راداری گوناگونی را پدید می آورد که یکی از آنها سامانه ارداری MIMO است در رهگیری اهداف با استفاده از رادار MIMO برای بدست آوردن اندازه گیری های زاویه ی مستقل RCS هدف، لازم است تا موقعیت نصب آنتن رادار های منصوب دارای حداقل فاصله برای دستیابی به بیشینه کردن احتمال آشکارسازی هدف کمینه کردن استاندارد انحراف در تخمین پارامترهای هدف و بیشنه کردن معیارهای برای مجموعه انتنها باشند. در این مقاله پس از مرور کلی روابط حاکم بر رادارهای MIMO مساله جابجایی انتنهای فرستنده و گیرنده، با فرض استقرار بر روی یک شناور سنگین بررسی شده است ابتدا به جایابی فرستنده ها براساس بیشینه شدن میانگین توان دریافتی یک هدف در نقاط مختلف ناحیه مورد نظر پرداخته، سپس موقعیت گیرنده ها براساس بیشینه کردن احتمال آشکارسازی هدف و با فرض یکسان بودن توان فرستنده ها تعیین می گردد و در نهایت تعیین موقعیت گیرنده ها براساس عملکرد الگوریتم وابسته سازی S-D تحلیل می گردد.

Keywords:

رادار MIMO , آنتن فرستنده و گیرنده , رهگیری SNR