مقدمه ای بر مقررات شاخص طارحی راندمان انرژی کشتی ها و اثرات آن در ناوگان ملی و بین المللی

شاخص طراحی راندمان انرژی کشتی ها EEDI به منظور کنترل و کاهش تولید گازهای گلخانه ای علی الخصوص گا زدی اکسید کربن توسط ناوگان دریایی جهان برای کشتی های نوساز توسط سازمان بین المللی دریانوردی IMO تحت سند MEPC 62(July 2011) تدوین و در دستور کار مراجع دریایی قرار گرفت پس از آن سند مذکور به عنوان الحاقیه ای به کنوانسیون جلوگیری از آلودگی بوسیله کشتی ها MARPOL تحت سند Resolution MEPC.203(62) و در ضمیمه ششم این کنوانسیون درج شد. مفهوم اساسی EEDI عبارت است از مجموعه اقدامات فنی و تکنولوژیک که به منظور طراحی کشتی های با راندمان بالاتر تولید آلودگی کمتر اجرا می گردد سازمان بین المللی دریانوردی با در نظر گرفتن استفاده از فناوری های جدید به منظور تولیدانرژی پاک و با طراحی 4 فاز مختلف از این طرح سعی در کاهش آلودگی متصاعد شده از ناوگان بین المللی دریایی تا 30% در طی 13 سال 2013 تا 2025 نموده است با توجه به اجرای این طرح از ابتدای سال 2017 در ایران نیاز به شناخت و گسترش مفهوم راندمان انرژی کشتی ها در میان اقشار مختلف صنعت دریایی ایران ضروری به نظر می رسد.

Keywords:

راندمان انرژی , گازهای گلخانه ای , کشتی های نوساز , سازمان بین الملل دریانوردی