رضوان رضوانی نیا - دانشجوی کارشناسی ارشد آبخیزداری دانشگاه زابل
عین اله روحی مقدم - دانشیار گروه مرتع و آبخیزداری دانشگاه زابل

منابع آب های زیرزمینی یکی از مهم ترین و ارزان ترین منابع آب به شمار می روند که شناخت صحیح و بهره برداری اصولی از آنها می تواند در توسعه پایدار فعالیت های اجتماعی و اقتصادی یک منطقه، به ویژه در مناطق خشک و نیمه خشک، نقش بسزایی داشته باشد. این تحقیق به منظور بررسی تغییرات کمیت آب های زیرزمینی دشت سرایان و رابطه آن با شوری در دوره های آماری 5 ساله ( 88-1378 تا 93-1392) با استفاده از روش های زمین آمار انجام گردید. پس از بررسی نرمال بودن، روش های مختلف درون یابی ( Co-Kriging، Kriging و IDW ) مورد بررسی قرار گرفت. سپس با معیارهای ارزیابی میزان خطا (RMSSE، MSE، ME، RMSE و ASE )، بهترین مدل برای ترسیم نقشه تخمین انتخاب گردید. نتایج نشان داد از روش کریجینگ معمولی با مدل کروی برای پارامتر عمق استفاده گردید. پس از بررسی آمار دوره 5 ساله تراز آب زیرزمینی مشخص شد که آبخوان دشت در طول این سال های مورد بررسی به مقدار تقریباً 4/41 مترادف داشته و با مقایسه آن با تغییرات شوری از رابطه نزدیک این دو عامل خبر داد. پهنه بندی مکانی کمیت آب زیرزمینی دشت سرایان نشان داد پارامتر کمیت آب زیرزمینی در قسمت شمال منطقه بیشتر از قسمت های جنوبی آن است که از عوامل موثر بر این موضوع می توان به تراکم کشاورزی و وجود روستاها اشاره کرد.

روش های زمین آماری، دشت سرایان، سیستم اطلاعات جغرافیایی، درون یابی