سید ابراهیم مرعشی - دانشجوی کارشناسی ارشد گروه مهندسی آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران.
کریم سلیمانی - استاد گروه مهندسی آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران.
محمود حبیب نژاد - استاد گروه مهندسی آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران.
افشین جهانشاهی - دانشجوی دکتری گروه مهندسی آبخیزداری، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران.

در چند سال اخیر با توجه به کاهش نزولات جوی در کشور، آب های زیرزمینی به عنوان یکی از منابعی که کمتر از آب های سطحی دستخوش تغییرات خشکسالی می شوند، از اهمیت ویژه ای برخوردار شده است. آب های زیرزمینی به عنوان یکی از مهمترین منابع تامین کننده آب با چالش های متفاوتی مانند افت سطح آب زیرزمینی، کاهش نرخ بارندگی وآلاینده های طبیعی و غیر طبیعی رو به رو است. بررسی روند تغییرات کیفی آب زیرزمینی در هر منطقه، از اهمیت فراوانی برخوردار است. بنابراین هدف از این پژوهش بررسی روند نمک های موجود در آب زیرزمینی چن ایستگاه منتخب در حوزه هراز با استفاده از آزمون ناپارامتری من - کندال می باشد. برای این منظور از آمار 20 ساله ( 1394-1375)، 12 حلقه چاه پیزومتری واقع در دشت آمل بابل در حوزه هراز نزدیک به ساحل در شمال ایران استفاده شد. پارامترهای مورد برسی شامل K، Ca، Cl، HCO3، HCO-3، SO2 4، SAR، TDS، EC و Na می باشد که ابتدا نرمال بودن آنها با استفاده از آزمون کولموگروف - اسمیرنف (K-S) بررسی شد و بعد از آن معنی داری با آزمون من - کندال تعیین گردید و نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که در فصل کم آب 35/64 درصد و در فصل پر آب 44/28 درصد از سری ها دارای روند معنی دار هستند.

آب زیرزمینی، جلگه هراز، من - کندال، تغییرات کیفی