زهره اسماعیلی - استادیار دانشگاه پیام نور
اسدالله عباسی - دانشجوی دکتری تعلیم و تربیت اسلامی دانشگاه پیام نور

این مطالعه با هدف بررسی اماکن ، شیوه های آموزش و کتب درسی قرون نخستین اسلامی)قرن اول تا ههفتم هجری قمری( ابتداء به بررسی اماکن وشیوه های آموزش مربوط به انها می پردازد. در این دورهاز پنج دسته مرکز آموزشی تحت عنوان مساجد – مکتب خانه ها و مدارس – رباط ها و خانقاها- بیمارستان و آتشکده ها نام برده شده که در هرکدام از مراکز مزبور آموزش با سبک و سیاق مربوط به خود انجام می شده است در بخش دیگر از این بررسی برای نمونه ۲۵ اثر مکتوب مربوط به این دوره که صاحبان این تالیفات اکثر از دانشمندان بنام این دوره بود نام برده شده است و چنانچه در نتیجه گیری آمده است که عمده مطالب و محتوی و اماکن آموزشی در این دوره سبک مذهبی داشته است و این مسئله نشان می دهد که در این دوره تاثیرات دین اسلام وفلسفه آن در این نواحی به حدی بوده است که غالب محتوای دروس و امکان آموزشی جنبه مذهبی دارد در آموزش بیمارستانها نیز اگرچه از روشهای یونانی نیز استفاده میشده ولی باز وجه غالب حتی طرز لباس پوشیدن دانشجویان طب نیز سبک مذهبی و اسلامی داشته است. بررسی این دوره برداشت های ارزشمندی در خصوص نقش مساجد در آموزش همگانی، آموزش در گروههای کوچک و تک نفره در مکتب خانه ها، اموزش درهمه جا و برا همه افراد حتی در حین مسافرت و کارورزی در بیمارستان ها عاید خوانندگان میکند .نکته مهم دیگر این است که در این دوره علیرغم حاکمیت اسلام مراکز سرزمینی و اقلیم فارس آموزش در آتشکده ها نیز رایج بوده است که خودشان از عدم دخالت حکومت ها توجه به اصل آزادی دین در این دوره بوده است .

اماکن ، شیوههای آموزش ، اقلیم فارس ، قرون نخستین Times New