محمد یوسفی - پژوهشگر دوره دکتری، دانشگاه آزاد اسلامی قزوین، ایران

دورنمایی از اتمام ذخایر فسیلی جهان در طی چند دهه آینده و همچنین موضوع جهانی شدن و به دنبال آن افزایش رقابت بین کشورهای جهان باعث شده است تا بهینه سازی مصرف انرژی، بعنوان یک سیاست استراتژیک از سوی اقتصادانان و دولتمردانکشورهای جهان مطرح گردد و بودجه هایی صرف تحقیقات و پژوهش در زمینه جایگزین کردن سوختهای فسیلی و انرژیهای نو شود. انرژی خورشیدی به عنوان یکی از مهمترین منابع تامین انرژی رایگان، پاک و عاری از اثرات مخرب زیست محیطی در مواردبسیاری از جمله تولید برق، گرما و شیرین سازی آبهای شور، مورد استفاده قرار میگیرد. استان قزوین با جغرافیای ویژه و اقلیممتنوع دارای پتانسیل ویژه در زمینه بهره گیری از انرژیهای تجدیدپذیر به ویژه باد و خورشید می باشد. هدف از این مقاله،شناسایی مناطق مستعد که دارای طولانی ترین ساعات آفتابی و کمترین درجه ابرناکی میباشند، جهت استفاده از انرژی بی پایانخورشید میباشد. طبق آمار 6 ساله ایستگاههای سینوپتیک که تقریبا در تمامی نقاط استان پراکنده است، این منطقه با بهرهمندی از روزهای آفتابی در2/3 از ایام سال از پتانسیل بالایی در خصوص استفاده از انرژی خورشیدی برخوردار میباشد. همچنین بدلیل موقعیت استراتژیک ، وجود مراکز تحقیقاتی و دانشگاهی و نزدیکی به پایتخت، این منطقه مکان مناسبی برای سرمایه گذاریبخش دولتی و بخش خصوصی بوده و هزینه های اجرای پروژه های تبدیل انرژی خورشیدی به سایر انرژیها را توجیه پذیر مینماید . در این تحقیق پتانسیل انرژی خورشید در پنج ایستگاه استان بررسی شده و در نهایت راهکارهایی جهت استفاده از این انرژی به منظور توسعه مناطق دورافتاده بویژه روستاهای کمتر از بیست خانوار به دو شکل تامین انرژی حرارتی مورد نیاز جهت گرمایش آب مصرفی و بهره مندی آنها به انرژی برق ارائه شده است.

انرژی تجدید پذیر- انرژی خورشیدی- عناصر اقلیمی- ساعات آفتابی- سیستم فوتوولتائیک- آبگرمکن خورشیدی