روند مدیریت سکونتگاه های روستایی و چالش های آن "مطالعه موردی : بخش رومشکان شهرستان کوهدشت"

نظام مدیریت سکونتگاه های روستایی ایران طی سالیان طولانی تحولات پیچیده ای را پشت سر گذاشته است . فقدان مدیریت کارا در اغلب ادوار تاریخی مشکلات عدیده ای برای روستاها و روستاییان ایران ایجاد کرده است. مدیریت سنتی و متکی بر دید گاههای طبقه حاکم قبل از انقلاب و اعمال مدیریت مدرن مبتنی بر بینش نخبگان و جامعه روستایی بعد از انقلاب ، خواه به دلیل بی تناسبی با ساختار جامعه و یا فقدان زیرساخت ها و سازمان های اجرایی شایسته از توفیق لازم برخوردار نبوده است. در این تحقیق روند تحول مدیریت سکونتگاه های روستایی از مدیریت سنتی تا مدرن مورد بررسی قرار گرفته است . .شناخت نگرش های گذشته و موجود مدیریت سکونتگاه های روستایی از نظر کارکردی با توجه به تحولات ساختاری سال های اخیر و چالش های رویاروی آن مهمترین هدف تحقیق حاضر بوده است. جامعه آماری تحقیق را سکونتگاه های روستایی " بخش رومشکان" شهرستان کوهدشت استان لرستان در قلمرو رشته کوه های زاگرس تشکیل می دهد. تکیه گاه اصلی تحقیق اطلاعاتی است که از بررسی محلی و برخی منابع بدست آمده است . داده های تحقیق از طریق آمار توصیفی و مطالعه تطبیقی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است . نتیجه تحقیق نشان می دهد که تعدد مراکز تصمیم گیری، مدیریت بخشی ، فقدان مشارکت کامل و سیستمی مردمی و محدودیت قدرت احرایی دهیار ها به دلایل مختلف از مهمترین چالش های مدیریت روستایی در ناحیه می باشند