هویت فضای شهری در گرو آیین ها و مناسک جمعی

تغییر مداوم سیمای شهرهای در حال توسعه به سبب ساخت و ساز و تخریب های پی در پی ، خاطرات جمعی را از ذهن مردم زدوده و همین امر باعث بی تعلقی و بی تفاوتی شهروندان نسبت به شهر و بی هویتی آن ها شده است. هویت یک مکان یا فضای شهری که موجب سرزندگی و یا معنی بودن فضای شهری شده، یا مفاهیمی چون حس تعلق و خاطرات جمعی رابطه ی نزدیکی دارد که آیین ها می توانند در باز آفرینی آن نقش داشته باشند. این مراسم به عنوان یکی از عوامل تاثیر گذار بر ساختار شهر از دیرباز مطرح بوده و ساختار شهرسازی بافت قدیم شهرهای سنتی گویای این موضوع می باشد در واقع ساختار مراسم عامل ایجاد نوعی پیوند میان انسان کالبد تاریخ و قضا بوده است که درک ناصحیح و عدم توجه کافی به آن در ساخت و سازهای شهری امروزی منجر به از هم گسیختگی ساخت اجتماعی از نظر ساخت کالبدی-قضایی و در نتیجه از دست رفتن سرمایه های هویتی -مذهبی و شکل گیری فضاهای نامطلوب شهری شده است. این در پی آن است تا با بازنگری یه جایگاه و اهمیت آیین ها و مراسم آیینی در ایجاد خاطرات جمعی، به نقش این آیین ها در احراز هویت قضای شهری پرداخته و مسیر ارائه راهکارهای موثر معماری را برای علاقمندان هموار سازد.

Keywords:

آیین های جمعی , هویت , مکان , هویت فضای شهری