تعیین مناسب ترین شکل بارگذاری روساسی های انعطاف پذیر

طراحی روسازی های آسفالتی معمولا مبتنی بر روشهای تجربی یا نیمه تجربی براساس آنالیز سیستم چند لایه ای الاستیک صورت می پذیرد. تحقیقات صورت گرفته موید این مطلب است که تحلیل روسازی های انعطاف پذیر براساس رفتار الاستیک خطی جوابهای قابل قبولی و نزدیکتری به نتایج آزمایشگاهی و میدانی نشان میدهدو. موضوع حایز اهمیت دیگر در طراحی روسازی های انعطاف پذیر شکل بارگذاری و سطح تماس لاستیک وسیله نقلیه است که به لحاظ انعطاف پذیر بودن روسازی آسفالتی در نتایج تحلیل تئوریک تاثیر قابل ملاحظه ای خواهد داشت در این مقاله ضمن بررسی تاثیر ضخامت لایه آسفالتی بر تنشها و تغییر شکلهای ایجاد شده در لایه های روسازی و کل سیستم روسازی تاثیر شکل بارگذاری لاستیک وسایل نقلیه بر این تنش و کرنشها سنجیده شده و مناسبترین شکل بارگذرای لاستیک وسایل نقلیه بر این تنش و کرنشها سنجیده شده و مناسب ترین شکل بارگذاری لاستیک وسیله نقلیه معرفی می گردد. بدین منظور با لحاظ کردن چهار ضخامت لایه آسفالتی 50 . 80 و 100 و 120 ملیمتر بر روی لایه های اساس و زیر اساس با ضخامت هر کدام 200 میلیمتر و در نظر گرفتن جهار شکل بارگذاری مربعی و دایره ای و بیضوی و یک حالت ترکیبی از مربعی و دایره ای که در این مقاله بارگذاری واقعی نامیده می شود اقدام به تحلیل روسازی با نرم افزار اجزا محدود CATIA 5-6R2014 کرده و نتایج را با نتایج بدست آمده از آزمایش میدانی با دستگاه LFWD مقایسه می کنیم تا مناسبترنی شکل بارگذاری تعیین شود.

Keywords:

تحلیل روسازی , انعطاف پذیر , روش اجزا محدود , شکل بارگذاری , ضخامت لایه آسفالتی