ارزیابی عملکرد سازمان ها با رویکرد سرمایه فکری بر اساس عوامل نوآوری سازمانی با استفاده از تحلیل پوششی داده ها . مورد مطالعه : هیات های ورزشی شهرستان اصفهان

مفهوم سرمایه یکی از غنی ترین چارچوب های تبیینی در ملاحظات جامعه شناختی اقتصادی و مدیریتی معاصر است.امروزه با توجه به گسترش رقابت بین سازمان ها و افزایش اهمیت موفقیت سازمان ها در این عرصه سازمان ها به سوی استفاده از یکی از مهم ترین منابع خود یعنی دانش و سرمایه فکری سوق داده شده اند. امروزه سرمایه فکری به عنوان مهم ترین سرمایه جایگزین سرمایه های مالی و فیزیکی در جهان امروز شده است. مفهوم سرمایه فکری نخستین بار در سال 1991 مطرح شد.یعنی زمانی که شرکت بزرگ اسکاندیا برای اجرای مجموعه ای از روش های نوآورانه علمی توجه ویژه ای به دارایی های نامحسوس خود کرد.. اندازه گیری سرمایه فکری از اواسط دهه 1990 یک حوزه تحقیقاتی برای محققان و دست اندرکاران سازمان ها شده است وهردوگروه تلاش های زیادی برای اندازه گیری و ارزشیابی سرمایه فکری انجام دادند، از آنجا که در اغلب روش های ارزیابی عملکرد تنها ارزش خروجی مبنای مقایسه قرار می گیرد لذا در این مطالعه به منظور در نظرگرفتن همزمان ورودی و خروجی از روش تحلیل پوششی داده ها در ارزیابی عملکرد استفاده می شود. در این پژوهش ابتدا عناصر سرمایه فکری و نوآوری سازمانی با استفاده از مبانی نظری و نظر خبرگان تعیین گردیده و میزان اهمیت هریک از این عوامل در سازمان با استفاده از پرسش نامه مورد سنجش قرار می گیرد. پس از این مرحله و مشخص شدن ورودی ها بر اساس عناصر سرمایه فکری و خروجی های مدل براساس نوآوری سازمانی با استفاده از مدل تحلیل پوششی داده ها ، کارایی سازمان مورد ارزیابی قرار می گیرد و واحد های تصمیم گیرنده با استفاده از روش کارایی برتر اولویت بندی می شوند، هم چنین میزان تاثیر هریک از متغیرها در میزان کارایی هیات های ورزشی مشخص می گردد. در این پژوهش از مدل BCC با ماهیت ورودی استفاده شد، نتایج نشان دهنده آن است که از بین 24 هیات ورزشی شهرستان اصفهان تعداد 6 واحد کارا و تعداد 18 هیات ورزشی ناکارا شدند.

Keywords:

ارزیابی عملکرد , تحلیل پوششی داده ها , سرمایه فکری , نوآوری سازمانی , کارایی