رابطه بین رهبری تحول آفرین و خلاقیت کارکنان با تاکید بر اثر میانجی گری فرهنگ سازمانی (مطالعه موردی: شهرداری بهشهر)

؛ هدف اصلی این تحقیق بررسی رابطه بین سبک رهبری تحول آفرین بر خلاقیت کارکنان با تاکید بر متغیر میانجی فرهنگ سازمانی در شهرداری شهرستان بهشهر در سال 1394 بود. روش تحقیق در این مطالعه، توصیفی و از نوع همبستگی انتخاب شد. جامعه آماری به تعداد 100 نفر بوده که بر اساس روش نمونه گیری تصادفی با استفاده از جدول نمونه گیری کرجسی مورگان تعداد 80 نفر از کارکنان ستادی شهرداری شهر بهشهر به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار گرد آوری داده ها در این پژوهش سه پرسشنامه رهبری تحول آفرین (با اعتبار 92 % )، فرهنگ سازمانی ادگار شاین (با اعتبار 71 %) و خلاقیت (با اعتبار88 %) می باشد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم SPSS16 در دو بخش آمار توصیفی و آمار استنباطی انجام شده است، در روش های تحلیلی آمار توصیفی از شاخص هایی نظیر میانگین و انحراف معیار و در تحلیل آمار استنباطی از آزمون هایی نظیر رگرسیون، ضریب همبستگی پیرسون، آزمون کا – اس و تحلیل واریانس(آنوا) استفاده شده است. نتایج تحقیق نشان داد که رهبری تحول آفرین اثر مثبت و معنا داری بر خلاقیت کارکنان و بر فرهنگ سازمانی دارد و همچنین فرهنگ سازمانی اثر مثبت و معنا داری بر خلاقیت کارکنان داشته و در نهایت فرهنگ سازمانی اثر میانجی گری مثبت معناداری بر رابطه بین رهبری تحول آفرین و خلاقیت کارکنان در سازمان دارد.

Keywords:

رهبری تحول آفرین , فرهنگ سازمانی , خلاقیت و نوآوری