غزل سادات پورنسایی - دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی مدرس دانشگاه علمی کاربردی واحدبندرانزلی
شیوا علیپورکتیگری - دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی واحدخمین
فرزانه آسیایی - دانشجوی دکتری روانشناسی تربیتی دانشگاه آزاد اسلامی واحدگرمسار
کریم غلامی - کارشناس ارشدروانشناسی عمومی دانشگاه آزاد اسلامی واحداراک

ضرورت وجود تشویق و تنبیه در هر نظام تربیتی، وضعیت نامطلب تشویق و تنبیه در نظام های تربیتی موجود، نگاه به قرآن به عنوان یک دستورالعمل تربیتی، لزوم بررسی دیدگاه های مکتب رفتارگرایی درباره تشویق و تنبیه و مقایسه آن با دیدگاه قرآن، ما را بر آن داشت تاموضوع این تحقیق را بررسی مقایسه ای تشویق و تنبیه در تعلیم و تربیت از دیدگاه قرآن و مکتب رفتارگرایی قرار دهیم. با استفاده از مبانی نظری و پژوهشی به جمع آوری اطلاعات پرداخته شد و نتایج به دست آمده حاکی از این است که انوع روش های پاداش و تنبیه در این مکتب شامل، تقویت کننده اولیه و ثانویه، روش شکل دهی، زنجیره سازی، قرار داد وابستگی، اقتصاد پته ای، تقویت رفتارهای ناهمساز، اصل پریماک، روش خستگی و آستانه تحمل است. در قرآن روش های پاداش و تنبیه شامل پاداش مادی و معنوی، همراه بودن پاداش و تنبیه، نادیده گرفتن رفتارهای نامطلوب، قهر کردن، تذکر غیر مستقیم، بی مهری و از خود راندن است. در مکتب رفتارگرایی تاکید بر استفاده بیشتر از تشویق به عنوان ابزار تربیتی است و بهتر است از تنبیه به عنوان آخرین راهکار استفاده شود، اما در مکتب قرآن، به منظور تربیت، بر تنبیه تاکید بیشتری می شود. همچنین پژوهش فوق بیان می کند، بین انواع تشویق و تنبیه در مکتب رفتارگرایی و قرآن، شباهت ها و تفاوتهایی وجود دارد.

تنبیه، تشویق، رفتارگرایی، قرآن