الهه مرادی - کارشناس ارشد مدیریت آموزشی، دانشگاه مدیریت دولتی، کرمانشاه، ایران.

باتوجه به رشد روز افزون جمعیت سالمندی و شیوع اختلالات روانی لزوم توجه به منابع مختلف سالمند برای مقابله با شرایط پیری احساس میشود چرا که مذهب میتواند دارای ارزش مثبت در پر کردن فضای خالی زندگی و حمایت از سالمندان، مواجهه با استرس،معنی دهی زندگی و مرگ داشته باشد در بین شیوههای مقابلهای، سالمندان مذهب احتمالا نقش مهم و مرکزی را میتواند ایفا نماید. هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش باورهای مذهبی (درونی وبیرونی ) در سلامت روان و میزان افسردگی سالمندان مقیم و غیرمقیم در سرای سالمندان مراکز بهزیستی شهر کرمانشاه بود. پژوهش حاضر از نوع پس رویدادی و همبستگی است که با روش نمونهگیری تصادفی و خوشه ای تعداد 350 نفر از افراد سالمند در مراکز نگهداری سالمندان و سایر مکانها که محل تجمع سالمندان غیرمقیم است از دوجنس زن و مرد انتخاب و مقیاسهای سلامت عمومی GHQ و افسردگی بک BDI و آزمون نگرش سنج مذهبی (آلپورتEIR (اجرا شد. برای تجزیه و تحلیل دادهها از آزمونهای آماری همبستگی پیرسون،T و واریانس ارزیابی مشترک استفاده شد. نتایج نشان داد بین جهت گیری مذهبی و سلامت روان سالمندان رابطه معناداری وجود دارد (01/0 P، 282/0 r، 080/0 r2). همچنین بین جهت گیری مذهبی و میزان افسردگی سالمندان رابطه معناداری وجود دارد ( 01/0 P،280/0 r و082/0 r2). نتایج نشان داد که میزان سلامت روانی در گروه غیرمقیم بطور معناداری بهتر از گروه مقیم است (0001/0 P .( میتوان نتیجه گرفت توجه به باورهای مذهبی و جهت گیری مربوط به آن و محل سکونت سالمندان و کشف ارتباط آنها با سلامت روان و افسردگی میتواند راه را برای استفاده مؤثرتر و مفیدتر باورهای مذهبی به عنوان منابع درونی سالمندان در سه بخش پیشگیری اولیه، ثانویه بهداشت روانی هموار سازد.

افسردگی، باورهای مذهبی، سالمند، سلامتروان