غلامرضا دینی

عدم تناسب کاربری اراضی در حوضه آبخیز زیدشت طالقان اصلی ترین عامل بروز سیلابهای عظیم و مخرب بهاره و پاییزه می باشد. در این تحقیق مقایسه و پیشنهاد کاربری هر قطعه زمین با استفاده از روش Sheng صورت گرفته و کاربری هر قعه زمین با توجه به دو پارامتر شیب زمین و عمق خاک و تلفیق محدودیت سیلگیری و مالکیت اراضی انتخاب می گردد. نقشه قابلیت اراضی حوضه با توجه به پارامترها و محدودیتهای مورد نظر درمحیط GIS تهیه شده و با مقایسه کاربری فعلی اراضی زیدشت، مناطق عدم تناسب کاربری (67/36 درصد) و مناطق با کاربری متناسب ولی نیازمند عملیات حفاظتی (8/4 درصد) مشخص گردید. سپس شمارۀ منحنی و دبی اوج سیل در دوره بازگشت های 50،25،20،10،5،2 و 100 ساله دردو حالت کاربری فعلی و کاربری پیشنهادی توسط روابط S.C.S تعیین و میزان بار ش در دوره بازگشت های مذکور توسط روابط وزیری محاسبه شده و نقش عدم تناسب کاربری در افزایش دبی سیل به میزان 85/40 درصد محرز شد. بعد از تجزیه و تحلیل آماری اختلاف دبی سیل در دو حالت کاربری فعلی و کاربری آتی در سطح 95 درصد معنی دار شد.

روش تی شنگ ، کاربری اراضی ، سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) ، دوره بازگشت سیل و دبی اوج