میلاد احمدی مرزاله - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت سلامت، ایمنی و محیط زیست؛ دانشکده سلامت، ایمنی و محیط زیست، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
شهرام وثوقی - 2. استادیار، دانشکده سلامت، ایمنی و محیط زیست، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
امیر کاوسی دولانقر - دانشیار، دانشکده سلامت، ایمنی و محیط زیست، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران، ایران
حسین جامه بزرگ - کارشناس ارشد پدافند غیرعامل، مدیر واحد HSE، پالایشگاه نفت کرمانشاه، کرمانشاه، ایران

سابقه و هدف: در مدیریت پیشرفته، منابع انسانی محور اصلی توسعه پایدار هستند. HSE سیستمی است که به صورت یکپارچه و با همگرایی و چینش هم افزای نیروهای انسانی وامکانات و تجهیزات بوده و سعی در ایجاد محیطی سالم، دلپذیر و با نشاط و به دور از حادثه، خسارت و ضایعات دارد. جو ایمنی واژه ای است که در توصیف بینش های مشترک کارکنان از نحوه مدیریت ایمنی در محیط کار مورد استفاده قرار می گیرد.روش بررسی: این مطالعه به صورت مقطعی تحلیلی- توصیفی انجام گرفت. جامعه مورد مطالعه کارکنان یکی از پالایشگاه های نفت ایران بود. پس از طراحی و اعتبارسنجی پرسشنامه سطح آگاهی کارکنان از سیستم مدیریت HSE، از پرسشنامه جو ایمنی دانشگاه لافبرو نیز استفاده شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه ی 22 انجام گرفت.یافته ها: یافته های این پژوهش اهمیت توجه به ویژگی های جمعیت شناختی و شغلی روی جو ایمنی و سطح اگاهی از سیستم مدیریت HSE را نشان داد. میزان درک ریسک و آگاهی از سیستم مدیریت HSE نیز بالا بود. همچنین ارتباط جو ایمنی و سطح آگاهی از سیستم مدیریت HSE معنادار گشت (0/05> P).نتیجه گیری: نتایج این مطالعه موید سطح آگاهی از سیستم مدیریت HSE متوسط در کارکنان پالایشگاه مربوطه است. این مطالعه نمایه ای از وضعیت جو ایمنی در پالایشگاه مورد بررسی را ارائه می دهد، که می تواند به عنوان یک شاخص پیشگیرانه برای تدوین خط مشی و ارزیابی عملکرد ایمنی سازمان به کار رود

آگاهی، جو ایمنی، سیستم مدیریت HSE، پالایشگاه نفت