تأثیر تمرینات هوازی، بی هوازی و ترکیبی(هوازی و بی هوازی) بر سطوح آهن کشتی گیران نخبه

مقدمه وهدف: از آنجایی که انجام فعالیت های حرکتی و شرکت در رقابت های ورزشی با توجه به شدت و مدت آن ارتباط مستقیم به توانایی ورزشکار دارد، بررسی علل و عوامل مؤثر بر توانایی ورزشکار مورد توجه محققان قرار گرفته است.هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر سه نوع تمرینات هوازی، بی هوازی، ترکیبی(هوازی، بی هوازی) بر سطوح آهن سرم، کشتی گیران نخبه پس از تمرین بود.مواد و روش ها:تعداد 32 کشتی گیر نخبه تمرین کرده، میانگین توده بدن و سن آزمودنی ها به ترتیب 10±70 کیلو گرم و 3±20 سال انتخاب و به صورت تصادفی به چهار گروه تمرین هوازی،تمرین بی هوازی ،تمرینات ترکیبی و گروه کنترل تقسیم شده اند.نمونه خون از ورید آنتی کوبیتال به مقدار cc7 در 8 مرحله ،اولین و آخرین روز تمرین به ترتیب قبل از تمرین، بلافاصله، 3 ساعت و 24 ساعت پس از تمرین جهت تعیین سطوح ذخایر آهن انجام شد.برای تجزیه و تحلیل یافته های پژوهش از آزمون T مستقل و آزمون ANOVA در سطح معنا داری (0/05≥P ) با کمک نرم افزار spss18 استفاده گردید.یافته ها: نتایج تحلیل واریانس بر میزان ذخایر آهن در 8 مرحله خون گیری در گروه های چهار گانه (هوازی، بی هوازی، ترکیبی، کنترل) نشان داد: سه جلسه تمرین هوازی، بی هوازی، ترکیبی بر سطوح آهن،تأثیر معنی داری ندارد (0/05≥P ). همچنین بین 4 گروه در میزان آهن،تفاوت معنی داری مشاهده نشد.نتیجه گیری:احتمالاً تمرینات هوازی، ترکیبی، بی هوازی روی ذخایر آهن بدن کشتی گیران نخبه اثر سویی ندارد.

Keywords:

آهن , تمرینات هوازی , تمرینات بی هوازی , تمرینات ترکیبی , کشتی گیران